اثر محافظتی اووژنول بر آسیب های بافت شناسی و استرس اکسیداتیو ناشی از تورشن/دتورشن در تخمدان موش صحرایی بالغ

Abstract

تورشن و به دنبال آن دتورشن تخمدان یا به عبارتی ایسکمی/ریپرفیوژن تخمدان یک رویداد پاتوفیزیولوژیک می باشد. چرا که آسیبهای بافت شناسی ناشی از تورشن تخمدان با کاهش جریان خون و به دنبال آن کمبود اکسیژن(ایسکمی) دربافت تخمدان مشاهده می شود، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر محافظتی اووژنول بربیان ژن های baxو bcl-2 و آسیب های بافت شناسی و استرس اکسیداتیو ناشی از تورشن تخمدان موش صحرایی بالغ انجام شد. مواد و روش ها: موش ها طور تصادفی به 6گروه تقسیم شدند.گروه شم(کنترل)، یک گروه تورشن/دتورشن و دو گروه درمانی تورشن/دتورشن با دوزهای 30و 60mg/kg اووژنول و 2 گروه سالم دریافت کننده اووژنول با دوز های 30 و 60mg/kg . بعد از 10 روز دوره درمان تخمدان ها جهت بررسی بافتی برداشته شده و خونگیری جهت ارزیابی سطح سرمی آنزیم های آنتی اکسیدان و همچنین بررسی بیان ژن های baxوbcl-2 انجام شد. يافته ها: آسیب های بافت شناسی ناشی از تورشن/دتورشن در گروه های دریافت کننده اووژنول نسبت به گروه تورشن کاهش یافت. هورمون های استروژن و FSH،LH در گروه های درمانی نسبت به گروه تورشن افزایش پیدا کرد در حالیکه میزان هورمون تستوسترون کاهش پیدا کرد. همچنین بیان ژنbaxدر مقایسه با گروه کنترل و تورشن در گروه های دریافت کننده اووژنول کاهش یافته بالعکس بیان ژن bcl-2در گروه های درمانی افزایش یافت. سطح MDAدر گروه های درمانی کاهش قابل توجهی نشان داد و میزان SOD , GPXافزایش یافت.