شناسایی آنتی بادی های تک زنجیره ای جدید علیه فاکتور نکروز دهنده ی تومور با استفاده از تکنیک نمایش فاژی

Abstract

مقدمه:فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF-α) یک سایتوکاین التهابی است که نقش های فیزیولوژیک و پاتولوژیک متعددی را ایفا می کند. اهداف:در این مطالعه شناسایی آنتی بادیهای تک زنجیره ای و پپتیدهای جدید علیه TNF-α بررسی شد. ابتداTNF-α تولید شده و سپس با استفاده از ستون کروماتوگرافی تمایلی با خلوص 95 درصد بدست آمد. روش ها: از کتابخانه های فاژی نمایش دهنده آنتی بادی و پپتید، مولکول های ضد TNF-α شناسایی شد. از مطالعات QSAR برای ایحاد یک مدل QSAR سه بعدی استفاده شد. نتایج:TNF-α تولید شده برای شناسایی آنتی بادی های تک زنجیره ای جدید با استفاده از روش نمایش فاژی استفاده شد، که در نهایت فاژ J44 به دلیل خصوصیات تمایلی بیشتر به TNF-α برای مطالعات بعدی انتخاب شد. بنابراین، پروتئین مربوط به J44 به صورت متصل به 6×His tag تولید و خالص سازی شد. در آزمایش ELISA میزان تمایل آن به TNF-α (Kd) برابر 0.78میکرومولار برآورد شد در بخش بعدی غربالگری کتابخانه فاژهای نمایش دهنده پپتیدهای هفت تایی علیه TNF-α منجر به شناسایی دو پپتید P51 و P52 شد که توانستند اثر سلول کشیTNF-α بر روی سلول های L929 را با مقادیر IC50 به ترتیب 25.15 و 7.08 میکرومولار مهار کنند. مطالعات داکینگ نشان داد که این پپتیدها از طریق برهمکنشهای غیر قطبی می توانند با تریمر TNF-α واکنش داده و باعث جدا شدن یکی از زیرواحدهای TNF-α شوند. پپتیدهای شناسایی شده می توانند در جهت طراحی پپتیدومیمتیک های مهارکننده TNF-α مورد استفاده قرار بگیرند. در نهایت مطالعات QSAR سه بعدی بر روی مشتقات هیدروکساماتی مهارکننده آنزیم مبدل TNF-α (TACE) انجام شد که منجر به ایجاد مدل QSAR سه بعدی با مقادیر آماری مناسب شد (0.68q2= و 0.70r2= برای پیش بینی گروه تست) و نشان داد که دو گروه هیدروکسامات و کینولین از طریق برهمکنش های هیدروژنی بیشترین نقش را در فعالیت مهاری TACE بر عهده دارند. نتیجه گیری:در مطالعه حاضر روش های مختلفی برای مهار اثرات مضر TNF-α ارائه شد و مولکول های شناسایی شده همراه با نتایج حاصل از مطالعات کامپیوتری می تواند در طراحی مولکولهای جدید مورد استفاده قرار گیرند.