تعیین تاثیر روش های مختلف استرلیزاسیون/ ضدعفونی دندان های کشیده شده بر استحکام شکست آنها

Abstract

مقدمه: انواع روش های استریلیزاسیون/ ضدعفونی دندان های کشیده شده ممکن است بر ساختار های دندانی تاثیر بگذارند. اما تا کنون هیچ مطالعه ای به بررسی تاثیر روش های مختلف استریلیزاسیون/ ضدعفونی بر استحکام شکست دندانهای کشیده شده صورت نگرفته است. بنابراین، هدف از مطالعه ی حاضر ارزیابی تأثیر روشهای مختلف استریلیزاسیون بر استحکام شکست دندان های کشیده شده می باشد. روشها: در این مطالعه از 48 دندان پرمولر تک ریشه پایین کشیده شده به دلایل ارتودنسی استفاده شد. دندانها در 8 گروه (n=6) تقسیم شده و از پنج گروه پس از اتوکلاو در یکی از گروه های محلول های تیمول، کلرامینT، هیپوکلریت سدیم، نرمال سالین و PBS به مدت یک ماه نگهداری شدند. در گروه ششم دندان ها فقط در محلول فرمالین به مدت یک ماه نگهداری شدند. در یک گروه نیز فقط اتوکلاو صورت گرفت و در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نپذیرفت. در نهایت دندان ها توسط دستگاه universal testing machine تحت تست استحکام شکست قرار گرفتند. از تست one- way ANOVA و تست تعقیبی Game- Howell برای مقایسه استحکام شکست گروه ها استفاده شد. سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که بیشترین مقدار میانگین استحکام شکست مربوط به گروه PBS (97/88 ± 91/1290) و کم ترین مقدار نیز مربوط به گروه اتوکلاو(80/16 ± 41/277) می باشد. میزان استحکام شکست در گروههای PBS هیپوکلریت سدیم و فرمالین به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (01/0>P). در حالیکه میزان استحکام شکست در گروه فقط اتوکلاو شده به طور معنی داری کمتر از کنترل بود (003/0=P). استحکام شکست گروههایی که پس از اتوکلاو در کلرامین تیمول یا نرمال سالین نگهداری شده بودند تفاوت معنی داری با گروه کنترل نداشت (05/0<P). نتیجه گیری: این مطالعه مشخص کرد که اتوکلاو نمودن دندان های کشیده شده باعث کاهش استحکام شکست دندان ها می شود درصورتی که نگهداری در فرمالین 1% یا PBS به مدت یک ماه، استحکام شکست دندان را افزایش می دهد. همچنین نگهداری دندان های کشیده شده در کلرامین T 1%، تیول 1/0%، یا نرمال سالین بعد از اتوکلاو نمودن دندان تاثیری بر استحکام شکست دندان ندارد و در مطالعات با هدف بررسی استحکام شکست توصیه می شود.