بررسی اثر عصاره آبی گیاه ماروبیوم ولگار برروی عملکرد قلبی و سایز انفارکت متعاقب ایسکمی رپرفیوژن در قلب ایزوله موش های صحرایی

Abstract

گیاه ماروبیوم ولگار، خانواده نعناعیان، از خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانتی قابل توجهی برخوردار است. اهداف : در این مطالعه اثرات عصاره آبی گیاه ماروبیوم ولگار بر روی آسیب ناشی از ایسکمی/ ری پرفیوژن در قلب ایزوله رت بررسی گردید. روش کار : جهت عصاره گیری از روش ماسراسیون استفاده میشود. اندامهای هوایی خشک پودر شده گیاه توسط متانول70% عصاره گیری میشودو بعد تحت خلا تا خشک شدن متانول قرارمی گیرد. در مرحله بعدی جداسازی فاز آبی و فاز کلروفرمی را با استفاده از قیف دکانتاسیون خواهیم داشت که مواد با توجه به قطبیت های متفاوت از هم جدا می شوند.عصاره آبی تحت خلا خشک میشود. چهار گروه 6 تایی از رت های نر ویستار انتخاب و بعد از بیهوشی قلب آنها ایزوله و به دستگاه لانگندورف با فشار ثابت وصل شده و به مدت 30 دقیقه تحت ایسکمی ناحیه ای و 120 دقیقه ری پرفیوژن قرار میگیرند. در گروه کنترل، محلول کربس نرمال و در گروه های تست از 5 دقیقه قبل از ایسکمی تا پایان ری پرفیوژن، کربس حاوی غلظت های مختلف عصاره آبی µg/mL)40 و20،10) به قلب پرفیوزه میشود. قلب طی دو مرحله رنگ آمیزی با اوانس بلو و TTC، جهت تعیین اندازه انفارکت بررسی میشود. آریتمی های قلبی، تغییرات همودینامیکی و غلظت لاکتات در محلول پرفیوزه شده از قلب نیز اندازه گیری می شوند. نتایج : پرفیوژن غلظت عصاره آبی ( µg/ml 40) موجب کاهش معنی داری در اندازه انفارکت شد (***p<0.001) و ضربانات نابجای بطنی(VEBs) نیز تحت تاثیر پرفیوژن عصاره آبی ، کاهش معنی داری در هر دو فاز ایسکمی و ری پرفیوژن نشان داد(*p<0.05). دوزهای (µg/ml 20و10) موجب کاهش معنی داری در میزان لاکتات فاز ری پرفیوژن شدند(**p<0.01).