بررسی مکانیسم مولکولی برهم کنش داروی رزوواستاتین و آلبومین سرم انسانی با استفاده از روش‌های اسپکتروسکوپی و مدلینگ مولکولی

Abstract

رزوواستاتین یک مهارکننده HMG-CoA Reductase است. HSA به عنوان حامل اکثر داروها نقش مهمی در اثربخشی دارو دارد. برای اصلاح اثربخشی داروها، می‌توان تغییر در اتصال دارو به HSA را انجام داد. هدف: بررسی مکانیسم مولکولی برهم کنش داروی رزوواستاتین و HSA با استفاده از روش‌های اسپکتروسکوپی و مدلینگ مولکولی مواد و روش ها: طیف نشر فلوئورسانس محلول HSA قبل و بعد از افزودن غلظت‌های مختلف روزوواستاتین ثبت شد. تجزیه و تحلیل کمی با استفاده از روش Stern-Volmer انجام گرفت. اثر فیلتر داخلی و تغییرات کنفورماسیونی با استفاده از اسپکتروسکوپی UV-Vis مورد بررسی قرار گرفت. تعداد سایتهای اتصال و ثابت اتصال محاسبه و مورد بحث قرار گرفت. با استفاده از مطالعات SPR، ثابت اتصال و ثابت تفکیک محاسبه شد. با استفاده از مطالعات فلوئوریمتری محاسبات ترمودینامیکی و نوع پیوند مشخص شد. جهت پیش بینی نحوه اتصال دارو به HSA و مشخص کردن سایت‌های اتصال، از نشانگرهای سایت و مدلینگ مولکولی استفاده شد. نتایج: مطالعات اسپکتروسکوپی نشان داد که داروی رزوواستاتین با HSA برهم کنش دارد. خاموش سازی رزوواستاتین از نوع استاتیک است. نتایج محاسبات ترمودینامیکی حاصل از روش‌های فلوئوریمتری در دماهای مختلف و داکینگ مولکولی نشان داد که نیروهای واندروالسی و هیدروژنی در پیوند دارو-کمپلکس دخیل هستند. نتایج حاصل از آزمایشات تعیین جایگاه اتصال با استفاده از نشانگرهای سایت و داکینگ مولکولی، نشان داد که رزوواستاتین با دو جایگاه IIA وIIIA هم پوشانی دارد. نتایج حاصل از FT-IR نشان دهنده تغییر در ساختار دوم HSA در حضور رزوواستاتین است. مطالعات SPR ضمن محاسبه ثابت اتصال و ثابت تفکیک، نشان داد که در بازه دمایی مورد مطالعه، تفاوت جزئی در میزان ثابت اتصال و ثابت تفکیک کمپلکس رزوواستاتین-HAS وجود دارد. نتیجه گیری: رزوواستاتین با وجود داشتن خاصیت هیدروفوبیک، می‌تواند به آلبومین سرم انسانی متصل شود و در بدن به طور موثری توزیع داشته باشد.