بررسی توزیع استرس در استخوان اطراف ایمپلنت های رتیکولر تنتلومی در شرایط براکسیزم به روش آنالیز اجزای محدود

Abstract

شیوه توزیع متناسب استرس در استخوان اطراف ایمپلنت یکی از عوامل تاثیرگذار در موفقیت درمان ایمپلنت در بیماران با عادت پارافانکشنال براکسیزم می باشد.هدف از این مطالعه بررسی توزیع تنش در استخوان اسفنجی و کورتیکال در اطراف ایمپلنت های متخلخل تنتلومی تحت نیرو های براکسیزمی و شرایط عادی می باشد. مطالعه مورد نظر بر روی دو نمونه ایمپلنت توپر تیتانیومی و رتیکولر تنتلومی(به طول 11.5 و قطر 4.7 میلی متر)سیستم زیمر در قطعه ای از استخوان D3 در ناحیه کانین فک بالا تحت بارگذاری شرایط الگوی اکلوژنی کانین گایدنس در حالت فانکشن عادی(نیرو های 70 نیوتونی عمودی،35نیوتونی مایل 60 درجه و14 نیوتونی افقی) و شرایط براکسیزمی(نیروی 1000 نیوتونی مایل 30 درجه) بر روی مدل کنترل(ایمپلنت توپر تیتانیومی)و مدل مورد مطالعه(ایمپلنت رتیکولر تنتلومی) شبیه سازی و به مقایسه تفاوت ها در حالت شبیه سازی شده ی فانکشن عادی و شرایط براکسیزم پرداخته شد.در این مطالعه برای انجام آنالیز از نرم افزار آباکوس ورژن 10 استفاده گردید. یافته های این مطالعه نشان داد میزان استرس در تمامی موارد بارگذاری در هر دو نوع ایمپلنت در بدنه ایمپلنت بیشتر از استخوان اسفنجی و متراکم و توزیع آن مشابه و در ناحیه کرستال بود.تقریبا در تمامی موارد بارگذاری،میزان استرس در استخوان اسفنجی اطراف ایمپلنت تنتلومی(86/15 مگاپاسکال) بیشتر از ایمپلنت تیتانیومی(9/10 مگاپاسکال) بود و شیوه توزیع غیر یکنواخت و در ناحیه کرستال مشاهده گردید و همچنین در تمامی موارد بارگذاری،میزان تنش در استخوان متراکم اطراف ایمپلنت تنتلومی(96/91 مگاپاسکال) کمتر از ایمپلنت تیتانیومی(8/103 مگاپاسکال) و توزیع آن در هر دو نوع ایمپلنت یکنواخت و در ناحیه کرستال دیده شد. از نتایج مطالعه می توان نتیجه گیری کرد که نحوه توزیع استرس در استخوان اطراف دو ایمپلنت متفاوت بوده و میزان استرس در استخوان متراکم اطراف ایمپلنت تنتلومی در هر دو شرایط بارگذاری عادی(عمودی 9/43 درصد،مایل 61/10 درصد و افقی 23/6 درصد) و براکسیزم(40/11 درصد) کمتر از ایمپلنت تیتانیومی است و همچنین بیشترین میزان استرس در اینترفیس اباتمنت-ایمپلنت مشاهده می شود.