بررسی میزان بیان ژن hTERT و تغییرات طول تلومر در رده سلولی لوسمی لنفوئیدی حاد (Molt-4) متعاقب هم‌کشتی با سلول‌های بنیادی مزانشیمی

Abstract

مقدمه: یکی از مکانیسمهای ناپایداری ژنتیکی که نقش مهمی در تنظیم طول عمر سلول ها دارد از دست رفتن طول تلومر در آنها میباشد. از آنجا که در سلولهای سرطانی فعالیت آنزیم تلومراز نسبت به سلولهای نرمال بالاتر میباشد میتوان با هدف قرار دادن ژن hTERT و کاهش میزان بیان آن از بازسازی توالی تلومر حین تقسیم سلولی جلوگیری کرده و سلولهای سرطانی را به سمت مرگ سوق داد . در این راستا علاوه بر توجه به طراحی داروهای مهار کننده آنزیم تلومراز، استراتژی ژن درمانی، اخیراً به عنوان یکی از روشهای تحقیقاتی در حال اجرا، بررسی تأثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی بر میزان بیان ژن hTERT و طول تلومر نیز پیشنهاد شده است. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی میزان بیان ژن hTERT و تغییرات طول تلومر در رده سلولی لوسمی لنفوئیدی حاد ) Molt-4 ( متعاقب همکشتی با سلولهای بنیادی مزانشیمی بود. مواد و روشها: در این مطالعه سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی در کنار سلولهای رده سلولی لوسمی لنفوئیدی حاد ) Molt-4 ( با استفاده از پلیتهای مخصوص همکشتی ) Trans well ( به مدت 7 روز در مجاورت هم، کشت داده شدند و پس از اتمام دوره همکشتی، RNA و DNA مربوط به رده سلولی Molt-4 جهت بررسی میزان بیان ژن hTERT و اندازهگیری طول تلومر به وسیله روش Real-time PCR استخراج شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که میزان بیان ژن hTERT و طول تلومر در سلولهای Molt-4 پس از همکشتی با . سلولهای بنیادی مزانشیمی به طور معنیداری و به ترتیب با مقادیر ) 0.0 p< . *( و ) 0.0 p< **( در مقایسه با گروه کنترل کاهش می یابد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که سلولهای بنیادی مزانشیمی اثرات مهاری بر بیان ژن hTERT و طول تلومر داشته و در نهایت آنها میتوانند تکثیر رده سلولی لوسمی لنفوئیدی حاد ) Molt-4 ( را مهار کنند.