بررسی فلور میکروبی و حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در آبسه های دندانی بیماران دارای ضعف سیستم ایمنی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا تبریز

Abstract

پیش زمینه: بیشتر عفونت های ادنتوژنیک پس از نکروز پالپ ناشی از پوسیدگی، تروما، پریودنتیت و غیره بوجود می آیند. بعضی از آنها با پیامد کمی برطرف می شوند و برخی دیگر منجر به عفونت شدید در ناحیه سر و گردن می شوند. هدف از این مطالعه شناسایی میزان میکروبی موجود در عفونت فضای دهان با منشا ادنتوژنیک و در نتیجه ارائه دیدگاه بهتر در مدیریت عفونت ادنتوژنیک می باشد. مواد و روش ها: تعداد بیست بیمار مبتلا به عفونت دهان با منشا ادنتوژنیک، صرف نظر از سن و جنسیت و مبتلا به بیماری زمینه ای مثل دیابت، فشارخون،...انتخاب شدند. نمونه های چرک برای رشد باکتری های بی هوازی و هوازی و بررسی حساسیت آنتی بیوتیکی به آزمایشگاه میکروبیولوژی منتقل و بررسی شدند. نتایج: پروفایل جمعیتی بیماران نشان داد که بیماران مرد بیشتر درگیر هستند و بیشتر بیماران در گروه های سنی دهه سوم و چهارم قرار می گیرند. شایعترین محل درگیری فضای زیر فکی بود. استرپتوکوک های ویریدانس فراوان ترین باکتری های جدا شده توسط روش کشت بودند که بعد از آن ها انتروکوک فکالیس و استافیلوکوکوس های کوآگولاز منفی قرار داشتند. کلیندامایسین، جنتامایسین، لینزولید، و ایمی پنم موثرترین آنتی بیوتیک ها بودند. 20٪ از باکتری های هوازی به پنی سیلین مقاوم بودند. نتیجه گیری: گونه های استرپتوکوک هنوز هم شایع ترین پاتوژن در عفونت های دهانی صورت با منشا ادنتوژنیک است. تجویز آموکسی سیلین ترکیب اسید کلاولانیک و مترونیدازول به دنبال تخلیه جراحی آبسه و کشیدن دندانهای آلوده ، باعث برطرف شدن رضایت بخش عفونت می شود.