بررسی اثر بخشی تجویز کورکومین در دیسمنوره اولیه

Abstract

مقدمه: دیسمنوره‌ی اولیه شایعترین شکایت در زمینه‌ی بیماری‌های زنان، در بین زنان نوجوان و جوانان است. خط اول درمان دیسمنوره، داروهای NSAID و استامینوفن می باشد.کورکومین جز فعال زردچوبه بوده که دارای اثرات ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی است.از آنجایی که التهاب یکی از علل دیسمنوره اولیه محسوب می شود، بنابراین در این مطالعه بررسی اثرات کورکومین بر روی دیسمنوره اولیه مد نظر قرار گرفت. هدف: مطالعه اثرات تجویز کورکومین بر روی دیسمنوره اولیه در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان الزهرا تبریز روش کار: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، کورسازی نشده و پایلوت روی بیماران با شکایت دیسمنوره اولیه انجام شد، 80 بیمار به صورت تصادفی در دو گروه 40 نفره کنترل و مداخله قرار گرفتند که گروه کنترل فقط درمان روتین دیسمنوره شاملNSAIDs یا استامینوفن و گروه مداخله علاوه بر درمان روتین دیسمنوره، قرص کورکوما 500 میلی گرم از 2 روز قبل قاعدگی تا 3 روز بعد قاعدگی روزانه 2 عدد دریافت کردند.در ابتدای مطالعه، 1 ماه و 2 ماه بعد از مداخله شدت درد بر اساس معیار ارزیابی بصری VAS و میزان نیاز به NSAIDs به عنوان پیامدهای اولیه بررسی شد. یافته ها: شدت درد بین دو گروه کنترل و مداخله از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت ولی در هر دو گروه شاهد کاهش شدت درد بودیم که این کاهش در گروه مداخله بیشتر بود. بعد از تعدیل عوامل مخدوشگر، شدت درد بین دو گروه کاهش یافته و تفاوت معنی داری داشت (P value<0.05). تعداد داروی مصرفی مفنامیک اسید و استامینوفن یک ماه بعد از مطالعه کاهش یافته و بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود داشت(P value=0.033). هم چنین در مقایسه درون گروهی شدت درد و تعداد مصرف ایبوپروفن در گروه مداخله واجد تفاوت معنی دار بود)به ترتیب P value<0.001 وP value=0.002). نتیجه گیری: در مطالعه ما، کورکومین باعث کاهش شدت درد و کاهش تعداد مصرفی مفنامیک اسید، استامینوفن و ایبوپروفن در دیسمنوره اولیه شد.