ارزیابی تاثیر انجماد بر روی microRNA های دخیل در اسپرماتوژنزیس و ارتباط آنها با آپوپتوزدر اسپرم مردان نابارور

Abstract

ناباروری یکی از شایعترین مشکلات در جهان است. مردان مسئول نیمی از موارد ناباروری هستند. از اساسی ترین عوامل ایجاد ناباروری مردان می¬توان عوامل ژنتیکی را نام برد. یکی از عوامل اپی ژنتیکی دخیل در ناباروری مردان microRNA (miRNA) ¬¬¬ ها می¬باشد. اسپرماتوژنز نیز بعنوان یک فرایند مهم بیولوژیکی بوسیله microRNA های مختلف تنظیم می¬شود. همچنین microRNA ها می¬توانند بعنوان بیومارکرهای مولکولی برای تشخیص ناباروری در مردان مورد استفاده قرار گیرند. مواد وروش ها: در این مطالعه به منظور آماده سازی اسپرم و جداسازی آن از پلاسمای منی روش density-gradient centrifugation به کار گرفته شد و جهت بررسی دقیق مورفولوژی اسپرم از رنگ آمیزی Diff Quick استفاده شد. برای بررسی قطعه قطعه شدن DNA از تست Sperm chromatin dispersion استفاده گردید. آنزیم¬های آنتی اکسیدانی مورد مطالعه به روش اسپکتروفتومتری ارزیابی شدند. microRNA ها و ژن¬های مورد هدف تحت روش Real-time PCR (Real-time polymerase chain reaction) مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزيه و تحليل آماري نتايج نیز از نرم افزار Graph pad Prism8 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان می دهد انجماد سبب ایجاد تغییرات مورفولوژی در اسپرم ها شده است. حرکت کلی اسپرم بعد از فرایند انجماد کاهش معنی دار داشته است. انجماد سبب افزایش شکست DNA در گروه MOAT (Moderate Oligoasthenoteratozoospermia)گردیده است. در گروه های MOAT و SOAT (Severe Oligoasthenoteratozoospermia) انجماد سبب افزایش میزان استرس اکسیداتیو و SOD (Superoxide Dismutase) گردید، اما (Glutathione Peroxidase) GPx روند کاهشی بعد از انجماد نشان داد. در اثر انجماد بیان ژن P53 و CYCLIN D1 در گروه های الیگوآستنوتراتوزواسپرمی متوسط و شدید و گروه آزواسپرمی غیر انسدادی کاهش نشان دادند. همچنین Caspase9 در گروه های انجماد MOAT، SOAT و آزواسپرمی انسدادی افزایش معنی دار داشت اما در آزواسپرمی غیر انسدادی کاهش معنی دار رخ داده است. میزان بیان mir-34c، miR-184، miR-383، miR-15b و miR-122 در گروه های MOAT، SOAT بعد از انجماد کاهش داشت. در گروه آزواسپرمی غیر انسدادی میزان بیان mir-34c، miR-184، miR-383 و miR-15b بعد از فرایند انجماد افزایش معنی دار داشت.