ارتباط اثر نسبت نوتروفیل به لنفوسیت بر پاسخ دهی به ترومبولیز در بیماران با ترومبوز دریچه مصنوعی تحت درمان با فیبرینولیتیک

Abstract

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی ارتباط اثر نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) بر پاسخ‌دهی به ترومبولیز در بیماران همراه با با ترومبوز دریچه مصنوعی تحت درمان با فیبرینولیتیک بود. مواد و روش‌ها در یک مطالعه مقطعی تمامی بیماران مراجعه کننده با ترومبوز دریچه مصنوعی در طی سال‌های 1382 تا 1396 به مرکز آموزشی-درمانی شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز که تحت درمان فیبرینولیتیک قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. پرونده تمامی بیماران بررسی و چک‌لیست مطالعه شامل اطلاعات دموگرافیک، و اطلاعات بالینی همانند محل دریچه، زمان تعویض دریچه تا ایجاد ترومبوز، ریتم بیمار، یافته‌های اکوکاردیوگرافی، یافته‌های آزمایشگاهی همانند تعداد WBC و رده‌های آن (لنفوسیت و نوتروفیل) و همچنین نتیجه نهایی بیماران نیز شامل عوارض داخل بیمارستانی مهم همانند مورتالیتی، خونریزی و عود ترومبوز بر اساس پرونده بالینی بیماران ثبت شد. نتایج از میان 33 بیمار مورد مطالعه، 23 بیمار (7/69%) زن و 10 بیمار (3/30%) مرد بودند. میانیگین سنی بیماران 46/12±69/51 سال بود. دریچه میترال شایع‌ترین محل بروز ترومبوز بود (8/84%). میانگنین NLR بیماران، 01/5±59/5 بود و 22 نفر (7/66%) از بیماران پاسخ موفق به درمان ترومبولیز داشتند. میانگین NLR در بیماران همراه با پاسخ موفق به درمان ترومبولیتیک 78/3±29/4 و در بیماران بدون پاسخ موفق 26/6±21/8 بود (P=0.036). میانگین NLR در بیماران همراه با خونریزی 11/7±88/8 و در بیماران بدون خونریزی 74/3±54/4 بود (P=0.049).