بررسی اثر درمان ترکیبیSTA-21 (مهار کننده STAT3 ) و (ATRA) بر روی مدل موشی (EAE)، به عنوان مدل حیوانی بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS)

Abstract

مالتیپل اسکلروزیس(MS) و مدل حیوانی آن آنسفالیت خود ایمن تجربی (EAE) یک بیماری التهابی مزمن و تخریب کننده میلین سلولهای سیستم عصبی مرکزی(CNS) هستند که اولی به واسطه اختلال در سیستم ایمنی و دومی به واسطه ایمونیزاسیون با پروتیین های میلین ایجاد می شود. بالانس Th-17/Treg در بیماریهای خودایمن شامل MS نقش مهمی دارد و در این مطالعه ما اثر درمانی همزمان دو ترکیب STA-21 و ATRA که قادر به تغییر در این بالانس هستند را بر روی موشهای EAE بررسی کردیم. مواد و روش‌ها جهت القایEAE ، پپتید MOG بااجوانت کامل فروند و سم سیاه سرفه(PTX) به 50 سر موش موش نژاد C57BL/6 تزریق شد و در 5 گروه به طور تصادفی تقسیم شدند و به مدت دو هفته دارو ها را طبق پروتکل دریافت کردند. پس از گذشت 24 روز از القا و درمان، نمونه های طحال، طناب نخاعی و مغز جهت انجام آزمایشات جدا گردید. در مراحل بعد آزمایشات پاتولوژی، فلوسایتومتری، Realtime PCR و الایزا روی بافت ها انجام شد. يافته‌ها نتایج نشان داد که درمان ترکیبی STA-21 و ATRA باعث کاهش علایم بیماری در گروه موشهای درمان شده با هر دو دارو در مقایسه با گروه کنترل می گردد (p<0.0001). همچنین نتایج ما نشان داد که درصد سلولهای Th-17 در CNS گروه با درمان ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل به صورت معنی دار کاهش داشت (p<0.0001) در حالی که درصد سلولهای Treg افزایش پیدا کرده بود (p=0.0007). همچنین درصد تجمع سلولهای ایمنی و میزان دمیلینه شدن در گروهی که درمان ترکیبی دریافت کرده بودند به صورت معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (به ترتیب (p= 0.0003) و (p= 0.002)) . مقادیر سایتوکاین التهابی IL-17 در مایع رویی کشت سلولهای طحال موشهای گروه با درمان ترکیبی به صورت معنی دار کمتر از گروه کنترل بود (p<0.001) ولی مقدار IFN-γ کاهش معنی داری نداشت (p=0.1) .در حالی که مقادیر سایتوکاین ضد التهابی IL-10 بیشتر از گروه کنترل بود (p<0.001).