تأثیر هالوپریدول در پیشگیری از دلیریوم پس از اعمال جراحی قلب

Abstract

هدف از انجام این مطالعه بررسی تأثیر هالوپریدول در پیشگیری از دلیریوم پس از اعمال جراحی قلب می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت کارآزمایی بالینی انجام شد، جمعیت هدف شامل بیماران بالغ بالای 18 سال و کاندیدای عمل جراحی الکتیو قلبی با کمک پمپ قلبی ریوی در بیمارستان شهید مدنی تبریز در سال 98 بود. بعد از کسب تأییدیه کمیته اخلاقی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و کسب رضایت‌نامه کتبی آگاهانه از تمام بیماران، تعداد 170 بیمار به ترتیب مراجعه به اتاق عمل، طبق لیست تهیه‌شده به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه 85 نفره هالوپریدول یا پلاسبو قرار گرفتند. بلافاصله پس از شروع بای پس قلبی ریوی (CPB)، طبق لیست اتفاقی‌سازی، در بیماران گروه هالوپریدول یا پلاسبو، به ترتیب 10 سی‌سی از محلول هالوپریدول (5 میلی‌گرم) یا هم‌حجم آن آب مقطر به‌صورت وریدی تزریق شد. پس از پذیرش به بخش ICU جراحی قلب در ساعت‌های یک و سیزده، تزریق وریدی 4 سی‌سی از داروی treatment تکرار شدند که در گروه هالوپریدول حاوی 2 میلی‌گرم هالوپریدول بود. در مدت بستری در بخش ICU، با ابزار CAM–ICU، بروز دلیریوم در دو گروه پایش و ثبت شد. در کنار ثبت داده‌های دموگرافیک، اطلاعات مربوط به عمل، وضعیت همودینامیک، موربیدیته، مدت نیاز به تهویه مکانیکی، بستری در ICU و بستری بیمارستانی پس از عمل و مورتالیته بیمارستانی ثبت و بین دو گروه مقایسه شد. یافته‌ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک شامل سن، جنس و BMI تفاوتی با هم نداشتند. کسر جهشی در دو گروه یکسان و توزیع بیماری زمینه‌ای و انواع اعمال جراحی و متغیرهای مربوط به حین (زمان عمل و CPB) و پس از عمل (نیاز به داروهای قلبی، عوارض و زمان تهویه مکانیکی و بستری در ICU) در دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت. شیوع دلیریوم در کل 9/22 درصد و در دو گروه هالوپریدول و پلاسبو به ترتیب 7/11 و 1/34درصد بود (001/0=P-value). ارتباطی بین کسر جهشی قبل از عمل قلب و بروز دلیریوم وجود نداشت (284/0=P-value). میزان بروز دلیریوم با افزایش مدت عمل به بیش از 5/5 ساعت ( 8/41 درصد در مقابل 9/13 درصد) و افزایش مدت استفاده از CPB به بیش از 90 دقیقه ( 40 درصد در مقابل 8/15 درصد) بیشتر بود (001/0 > P-value). در اعمال جراحی دریچه آئورت و آئورت صعودی میزان دلیریوم بیشتر از سایر اعمال بود ( 7/46 درصد در مقابل 6/20 درصد، 047/0=P-value). بین مصرف اینوتروپ و وازودیلاتور و شیوع دلیریوم ارتباطی وجود نداشت؛ اما در بیمارانی که نیاز به مصرف نورآدرنالین داشتند میزان دلیریوم بیشتر بود ( 7/32 درصد در مقابل 4/17 درصد، 035/0=P-value). در بیماران دچار دلیریوم میزان خونریزی در 24 ساعت اول، مصرف پلاسما فراورده‌های خونی، مدت تهویه مکانیکی و مدت بستری در ICU بیشتر از بیماران غیر دلیریومی بود.