بررسی ده ساله ی جنبه های دموگرافیک، علائم بالینی، آزمایشگاهی و نتایج بیماران تب-نوتروپنی بستری شده در بخش عفونی بیمارستان های امام رضا (ع) و سینای شهر تبریز

Abstract

تب-نوتروپنی (Febrile Neutropenia)، یک اورژانس جدی پزشکی می باشد. شناسایی و مداخله ی سریع، می تواند تاثیر مستقیمی در میزان زنده ماندن بیماران و کیفیت زندگی آن ها بگذارد. از بیومارکر های مختلف و نتایج مطالعات به خصوص بومی، در جهت تعیین پاتوژن ها ی شایع و مقاومت های دارویی موجود در منطقه، تکمیل پروسه ی تشخیص و بهبود رژیم درمانی، استفاده می شود. مواد و روش کار: در این مطالعه از میان 210پرونده بیمار، پس از بررسی معیار های خروج از مطالعه، 158 پرونده، وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم جمع آوری و مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج حاصل توسط متخصص مجرب بیماری های عفونی تفسیر شد. نتایج : میانگین سنی بیماران 55.75 ± 1.259 در بازه ی 14 تا 88 ساله و با توزیع نرمال بودند. 127 نفر پس از درمان بهبود یافته و 31 نفر فوت کرده بودند. سن بیماران با میزان بروز و شدت نوتروپنی، ارتباط مستقیم داشت. شایعترین شکایات اصلی بیماران در هنگام مراجعه، تب و لرز، اسهال، ضعف و بی حالی بودند. شایعترین بیماری های زمینه ای، کانسر های گوارشی، کانسر های خونی، کانسر پستان، کانسر های انواع بافت همبند وکانسر های رحم و تخمدان بودند و سابقه ی شیمی درمانی، باعث افزایش احتمال شدت بالاتر نوتروپنی گشته بود.. در 79 بیمار (50%) هیچ کانون عفونتی از جهت علائم تعیین نشده بود. گاستروانتریت، پنومونی و عفونت ادراری، شایع ترین کانون های عفونی بودند. در نتایج آزمایشات خونی و کشت ها، ارتباطی با شدت نوتروپنی و نتیجه نهایی یافت نشد. فراوان ترین آنتی بیوتیک های استفاده شده، ونکومایسین، سفپیم، تازوسین، مروپنم، مترونیدازول و سیپروفلوکساسین بودند.