بررسی نقش آسیلاسیون پروتئینی در ویژگی‌های بنیادی سلول‌های بنیادی جنینی انسان

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین اثر مهار Porcn بر سرنوشت سلول‌های بنیادی جنینی انسان (hESCs) بود. مواد و روش‌ها: hESCsروی یک ‌لایه‌ی تغذیه‌کننده یا پلیت¬های پوشیده از ماتریژل کشت داده شدند. برای مهار فعالیت Porcn از ترکیب LGK-974 استفاده شد. ما اثر مهار Porcn را بر زنده¬مانی، بیان ژن‌های هدف مسیر سیگنالینگ Wnt، مارکرهای پرتوانی، تکثیر، تمایز و آسیلاسیون تام پروتئینی ارزیابی کردیم. محیط کشت غنی‌شده (CM) سلول‌های hES که حاوی پروتئین‌های Wnt ترشحی است در آزمایش‌های جبرانی مورداستفاده قرار گرفت. یافته‌ها: ترکیب LGK-974 در غلظت‌های انتخابی اثرات خفیفی بر زنده ماندن hESCs نشان داد، اما بیان mRNA و پروتئین ژن‌های هدف سیگنالینگ Wnt (Axin-2، c-Myc) و مارکرهای پرتوانی (OCT-4، SOX-2) را به میزان قابل‌توجهی کاهش داد (05/0p<). مهارPorcn کاهش تکثیر (0001/0p<)، و افزایش ظرفیت تمایزی به پیش¬سازهای اکتودرمال (SSEA-3+, NCAM+) را نشان داد (05/0p<)، که این اثر توسط CM به حالت اولیه بازگشت. واكنش شيمي كليك به دنبال تیمار سلول‌ها با LGK-974 تغيير معنی‌داری در آسيلاسيون تام پروتئينی نشان نداد.