مقایسه میزان دوز دریافتی تیروئید و کیفیت تصاویر رادیوگرافی پانورامیک با و بدون حضور شیلدهای حاوی مواد نانو ذرات

Abstract

هدف: تیروئید، چشم و غدد بزاقی جزء اندام‌های حساس به پرتو بوده و در تصویربرداری رادیوگرافی فک و صورت در میدان اصلی پرتوی قرار می‌گیرد، با توجه به این که استفاده از شیلدهای سربی باعث ایجاد آرتیفکت و از بین رفتن اطلاعات تشخیصی در فک پایین می‌شود. در این مطالعه، جهت کاهش میانگین دوز اشعه عبوری و افزایش درصد جذب اشعه توسط شیلد، بدون تاثیر در کیفیت تشخیصی تصویر در فک تحتانی و ناحیه غده تیروئید، از شیلدهای حاوی مواد نانو ذرات استفاده شد. مواد و روش¬ها: جهت ارزیابی کارایی محافظ نانوذرات پیشنهادی در حفاظت از غده تیروئید، در رادیوگرافی پانورامیک بر روي فانتوم در دو وضعیت: بدون شیلد و با استفاده از شیلد حاوی نانوذرات (شامل 10 شيلد: اکسید بیسموت (10%)، شیلد حاوی نانوذرات اکسید بیسموت (5%)+ اکسید سرب (5%)، شیلد حاوی نانوذرات اکسید بیسموت (5%) + اکسید آهن (5%)، شیلد حاوی اکسید نقره (5%)+ اکسید سرب (5%) و شیلد حاوی اکسید آهن (5%)+ اکسید سرب (5%) به ضخامت¬های 5/0 و 1 میلی¬متر انجام گرفت. سپس دوز جذبي تيروئيد و همچنين كيفيت راديوگرافي‌ها مورد بررسي قرار گرفت. نتایج: بیشترین کاهش دوز دریافتی در ناحیه تیروئید مربوط به شیلد اکسید بیسموت 10% با ضخامت یک میلی¬متر بود كه باعث كاهش دوز 24/72 ٪ شد و در مقام بعدی اکسید بیسموت با کاهش دوز تیروئید تا mGy 29/0 قرار داشت در مورد مقایسه کیفیت تصاویر با استفاده از CNR و کیفیت بصری بهترین تصاویر مربوط به بیسموت 5/0میلی¬متر و سپس بیسموت یک میلی¬متر بودند.افزایش ضخامت شیلدهای نانو ذرات از 5/0 میلی¬متر به 1 میلی-متر باعث کاهش بیشتر میانگین دوز اشعه عبوری در تمام شيلدها شد كه اين به نوبه خود موثر بودن شيلدها را نشان مي‌دهد. نتیجه گیری: پس از تصویربرداری پانورامیک با و بدون قرارگیری شیلدهای پیشنهادی در ناحیه¬ی غده تیروئید، با مقایسه بصری تصاویر و نتایج ارائه شده، با توجه ارزیابی و بررسی کیفیت تشخیصی تصاویر و کاهش دوز جذبی فانتوم از شیلدهای ذکر شده می¬توان برای محافظت غده تیروئید استفاده كرد كه بهترين آن‌ها شيلد حاوي بيسموت 10% در ضخامت 5/0 ميلي‌متر بود.