بررسی کنترل و ابرازگری و دوسوگرایی هیجانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا

Abstract

در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی کنترل و ابرازگری و دوسوگرایی هیجانی در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا در بیماران بستری در بیمارستان رازی که در 2 سال اخیر دچار سایکوز حاد شده اند بپردازیم. نوع مطالعه: مطالعه به شیوه مورد-شاهدی است. مواد و روش‌ها: اطلاعات بیمارانِ واجد معیار های ورود و خروج مطالعه با استفاده از چک لیستی که قبلا تهیه شده بود از نظر سن و جنس و رد سایکوز های خلقی ، ناشی از مواد ، اختلالات تجزیه ای ، بیماری جسمی و تمایل به شرکت در مطالعه و نداشتن بیماری های ماژور روانپزشکی و عدم وجود بیماری جسمی مزمن و ماژور در گروه افراد سالم، جمع آوری گردید که شامل 55 نفر بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا که توسط مصاحبه ساختار یافته (SCID-CV) انتخاب شده اند و 54 نفر از مراجعان به بیمارستان امام رضا ( که تمایل به شرکت در مطالعه داشتند، بیماری های ماژور روانپزشکی و بیماری جسمی مزمن و ماژور نداشتند ) هستند، که از لحاظ سنی و جنسی یکسان سازی شده اند، است و بعد از دسته بندی وارد نرم افزار SPSS گردیده و در بین دو گروه مورد مقایسه و آنالیز قرار گرفت. در تمامی آزمون های آماری 05/0>P معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مطالعه ی مورد شاهدی حاضر که 55 نفر در گروه اسکیزوفرنیا و 54 نفر در گروه کنترل شرکت داشتند. میانگین ابرازگری هیجانی در گروه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا به صورت معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (001/0>P) و دوسوگرایی در ابراز هیجان و کنترل هیجان تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشتند.