بررسی انواع یافته های بالینی و پاتولوژی و سرانجام کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز از سال 1382 لغایت 1399

Abstract

بدخیمی های کودکان در جوامع امروز یکی از علل افزایش مرگ و میر در آنان است. بیماری لنفوم هوچکین یکی از سرطان های شایع دوران کودکی است. با توجه به اینکه تشخیص زودهنگام لنفوم هوچکین، و نیز تعیین شیوع این بیماری بر اساس توزیع سنی، Stage بیماری و پاسخ به درمان، در طرح درمان موفق لنفوم هوچکین بسیار کمک کننده است، اما آمار و اطلاعات دقیقی از این بیماری در مناطق مختلف کشور در دست نیست. لذا بر آن شدیم تا طی یک مطالعه به بررسی یافته های بالینی و پاتولوژی و سرانجام کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین بپردازیم. روش ها و مواد: اين مطالعه مقطعی بر روي 67 کودک مبتلا به لنغوم هوچکین که طی سال های 99-82 به مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. داده های مربوط به مشخصات دموگرافیک، زیرگروه بیماری و Stage بیماری هنگام تشخیص، کانون اولیه ی بیماری هنگام تشخیص، پیامد بیماری، پاسخ به درمان و علائم بالینی بیمار، از پرونده های بیمارستانی کودکان استخراج و مورد بررسی آماری قرار گرفتند. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی کودکان برابر با 1/3 ± 8/8 سال، و (6/71 %) 48 نفر پسر و (4/28 %) 19 نفر نیز دختر بودند. شایع ترین انواع لنفوم هوچکین در کودکان شامل Nodular Sclerosing (3/52 %) و Mixed Cellularity (9/36 %) بودند. Stage II (9/56 %) شایع ترین Stage بیماری هنگام تشخیص بود. غدد لنفاوی گردنی شایع‌ترین کانون اولیه ی بیماری هنگام تشخیص بودند. شایع ترین علائم بالینی کودکان نیز شامل لنفادنوپاتی گردن (7/53 %) و تب (8/32 %) بودند. میزان پاسخ به درمان در کودکان برابر با 88% و میزان مرخصی از بیمارستان نیز برابر با 6/89 % بود.