بررسی میزان فراوانی همولیزین آلفا و پروتئین متصل شونده به فیبرونکتین و پروتئین اتصالی به کلاژن در ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از کشت خون و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در شهر تبریز در سال 1397

Abstract

هدف از این مطالعه تعیین الگوهای حساسیت در ایزوله های جدا شده از کشت خون بیماران تحت درمان در بخش های مختلف بیمارستان های امام رضا (ع)، سینا، کودکان و شهید مدنی شهر تبریز با استفاده از روش های دیسک دیفیوژن آگار و MIC و نیز بررسی میزان فراوانی ژن های کد کننده فاکتورهای ویرولانس با استفاده از روش PCR و تایپ بندی ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش rep-PCR می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه به منظور بررسی فنوتیپی و تعیین میزان حساسیت تمامی 100 ایزوله ی استافیلوکوکوس اورئوس به آنتی بیوتیک های استفاده شده در مطالعه از روش های MIC (میکرو براث دایلوشن) و دیسک دیفیوژن آگار استفاده گردید. برای انجام میکرو براث دایلوشن از میکروپلیت های 96 چاهکی استریل استفاده شد و جهت انجام دیسک دیفیوژن آگار از دیسک های آنتی بیوتیکی خریداری شده از شرکت Mast استفاده گردید. در این مطالعه همچنین، اقدام به تعیین فراوانی ژنهای کد کننده همولیزین آلفا، پروتئین متصل شونده به فیبرونکتین A وB و پروتئین متصل شونده به کلاژن با تکنیک PCR گردید. همچنین، با انجام روش مولکولیrep-PCR تایپ بندی ایزوله ها صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج میکرو براث دایلوشن و دیسک دیفیوژن آگار نشان داد که میزان حساسیت بالایی به ونکومایسین و لینزولید در ایزوله ها وجود دارد، در حالی که، اریترومایسین و کلیندامایسین کمترین کارایی را برای مقابله با عفونت ها داشتند. پس از انجام PCR به ترتیب، 81 ، 81 ، 73 و 30 درصد از ایزوله ها حاوی ژنهای fnbA ، fnbB ، cna و hla بودند.