بررسی خصوصیات ژنوتیپی و مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوک های کواگولاز منفی جدا شده از بیماران و ایزوله های کومنسال جدا شده از افراد سالم شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر های تبریز و شاهرود

Abstract

هدف از این تحقیق ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم در ایزوله های CoNS جدا شده از بیماران و کادر درمانی و تعیین پالسوتایپ های دو گونه استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس همولیتیکوس در بیمارستان های تبریز و شاهرود بود . مواد و روش ها: در این تحقیق 150 ایزوله CoNS(شامل 100 ایزوله بالینی از بیماران و 50 ایزوله کلونیزه کننده از کادر درمانی) جدا شده از بخش های مختلف سه بیمارستان در تبریز و یک بیمارستان در شاهرود بین سال های 1395-1396 مورد بررسی قرار گرفتند. تعیین هویت باکتری ها با روش های استاندارد بیوشیمیایی و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. تشکیل بیوفیلم با روش های فنوتیپی و ژن های مرتبط icaA، icaD، aap و IS256 به روش PCR انجام شد. تعیین پالسو تایپ ها ی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس همولیتیکوس به روش PFGE تعیین گردید. یافته ها: در کل، تمام ایزوله های CoNS به بیش از 50% آنتی بیوتیک های مورد بررسی بجز لاینزولید و وانکومایسین مقاومت نشان دادند. بیشترین فراوانی مقاومت به پنی سیلین (92%)، سفوکسیتین (84%) و کوتریموکسازول (89%) بود و کمترین فراوانی در ریفامپین (27%) مشاهده شد. به رغم فراوانی مقاومت ضد میکروبی بیشتر در ایزوله های بالینی نسبت به ایزوله های کلونیزه کننده با مقایسه آماری تفاوت معنی دار نبود. فراوانی تشکیل بیوفیلم به وسیله روش کنگورد آگار در ایزوله های بالینی 89% و در ایزوله های کلونیزه کننده 76% مشاهده شد. فراوانی ژن های icaA، icaD، aap و IS256 درایزوله های بالینی به ترتیب 48%، 47%، 62% و %52 و برای ایزوله های کلونیزه کننده به ترتیب 58%، 58%، 62% و 22% بود که با مقایسه آماری تنها در ژن IS256 تفاوت معنی دار بود. در تایپینگ مولکولی 51 ایزوله استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقاوم به متی سیلین به روش PFGE، 27 پالسوتایپ مختلف شامل 14 پالسوتایپ مرتبط (A-N) و 13 پالسوتایپ غیر مرتبط شناسایی شدند که ایزوله های بالینی، کلونیزه کننده به ترتیب در 9 و 4 پالسوتایپ قرار گرفتند و 2 پالسوتایپ مشترک بود. همچنین در 12 ایزوله استافیلوکوکوس همولیتیکوس مقاوم به متی سیلین 8 پالسوتایپ شناسایی شد (5 پالسوتایپ تکی بودند) که پالسوتایپ C پالسوتایپ غالب بود و در هر دو گروه مشترک بود.