ارتباط شاخص توده بدنی با تغییرات همودینامیک به هنگام تغییر وضعیت از پرون به سوپاین در انتهای جراحی دیسک کمری

Abstract

هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط شاخص توده بدنی با تغییرات همودینامیک به هنگام تغییر وضعیت از پرون به سوپاین در انتهای جراحی دیسک کمری می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه بررسی مقطعی تعداد 80 بیمار در سه گروه بر اساس BMI (۵/۱۸ تا ۹/۲۴، بین ۲۵ تا ۹/۲۹ و بالای ۳۰) که تحت جراحی دیسک کمر قرار گرفته اند وارد مطالعه شدند. پس از اتمام جراحی، در پوزیشن پرون ابتدا فشار خون سیتولیک و دیاستولیک، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس در دقیقه و Sat O2 بیمار توسط مانیتورینگ اتاق عمل محاسبه شد. سپس بیمار به پوزیشن سوپاین تغییر پوزیشن داده شده و فشار خون سیستولیک و دیاستولیک، تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس در دقیقه و Sat O2 بیمار بلافاصله و در دقیقه 5 و 10 بعد از تغییر پوزیشن اندازه گیری شد. یافته ها: رابطه آماری معنی داری بین BMI و فشار خون سیستولی و دیاستولی در زمان های پیش از تغییر پوزیشن، بلافاصله پس از تغییر پوزیشن مشاهده نشد (۰۵/۰p>)؛ ولی در زمان های ۵ و ۱۰ دقیقه پس از تغییر پوزیشن، به طور معنی داری میانه فشار خون شریانی در BMI بالای ۳۰ بیشتر از BMI بین ۵/۱۸ تا ۹/۲۴ بود (به ترتیب؛ ۰۰۲/۰p= و ۰۲۳/۰p=). همچنین در زمان های پیش از تغییر پوزیشن، ۵ و ۱۰ دقیقه پس از تغییر پوزیشن، به طور معنی داری میانه فشار خون دیاستولی در BMI بالای ۳۰ بیشتر از BMI بین ۵/۱۸ تا ۹/۲۴ بود (به ترتیب؛ ۰۲۸/۰p=، ۰۲۲/۰p= و ۰۰۲/۰p=).