| dc.contributor.advisor | تراب, علی | |
| dc.contributor.author | ملکی, شاهین | |
| dc.date.accessioned | 2020-10-21T08:05:25Z | |
| dc.date.available | 2020-10-21T08:05:25Z | |
| dc.date.issued | 1399/7/21 | en_US |
| dc.identifier.uri | http://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/62898 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: امروزه با استفاده روز افزون از ایمپلنت‌های دندانی، استفاده از متد ها و روش هایی که دقت کار را بالا برده و مشکلات بعدی را کاهش داده و رضایت بیمار را به همراه داشته باشد ضروری به نظر می رسد. با توجه به نقش قابل توجه قالبگیری دقیق در موفقیت درمان های ایمپلنت از طریق تهیه ی پروتزی با تطابق بالا و بدون تنش، و نیز عدم وجود مطالعات کافی در تاثیر زاویه‌دار بودن ایمپلنت در دقت قالبگیری طی روش های مختلف قالبگیری، هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی و مقایسه ی تاثیر زاویه دار بودن ایمپلنت در دقت قالبگیری های تری باز اسپلینت شده و تری باز بدون اسپلینت بود.
روش ها و مواد: در اين مطالعه‌ی آزمایشگاهی تعداد 48 عدد قالبگیری (12 عدد برای هر یک از چهار گروه: بدون اسپلینت و موازی، بدون اسپلینت و زاویه دار، اسپلینت شده و موازی، و اسپلینت شده و زاویه دار) انجام شد. برای استقرار فیکسچر در ایمپلنت‌های موازی، در یکی از آکریل ها دو سوراخ به قطر 50/4 و عمق 12 میلی متر، و در ایمپلنت های زاویه دار، در آکریل دوم 2 سوراخ با همان ابعاد اما هر کدام با زاویه ی ۱۵ درجه نسبت به محور عمودی و به صورت متباعد ایجاد شدند. برای قالبگیری بدون اسپلینت از روش تری باز با مواد سیلیکون افزایشی Panasil با قوام پوتی-واش به‌صورت یک مرحله‌ای قالبگیری استفاده شد. برای قالبگیری اسپلینت شده، ماده ی قالبگیری توسط تیغ بیستوری برش داده شد، آکریل دورالی در داخل ایندکس ریخته و ست شد، ایندکس خارج شده و ادامه مراحل همانند قالبگیری بدون اسپلینت انجام یافت. در نهایت، فاصله ی بین داخلی‌ترین قسمت پیچ ها در سطح آنالوگ به وسیله ی کولیس دیجیتال اندازه گیری شد. داده های کمی نرمال بصورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شدند. برای مقایسه ی دقت زیرگروه های موردمطالعه از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه استفاده شد.
یافته ها: در این مطالعه، میانگین دقت قالبگیری در ایمپلنت های موازی اسپلینت شده و بدون اسپلینت به ترتیب برابر با 03/0 ± 03/0 و 05/0 ± 08/0 بود و در ایمپلنت های زاویه دار اسپلینت شده و بدون اسپلینت به ترتیب برابر با 06/0 ± 07/0 و 07/0 ± 11/0 بود. در هر دو گروه ایمپلنت‌های موازی و زاویه دار دقت قالبگیری در روش اسپلینت شده به طور معنی داری بهتر از روش بدون اسپلینت بود (P=0.003). همچنین، در هر دو گروه ایمپلنت های اسپلینت شده و بدون اسپلینت دقت قالبگیری در روش موازی به طور معنی داری بهتر از روش زاویه‌دار بود (P=0.031).
نتیجه گیری: توصیه می گردد برای افزایش دقت قالبگیری ایمپلنت های دندانی، از روش قالبگیری اسپلینت شده برای هر دو نوع ایمپلنت‌های موازی و زاویه دار به هنگام استفاده از تری باز، بهره گرفته شود. | en_US |
| dc.language.iso | fa | en_US |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی | en_US |
| dc.subject | قالبگیری، ایمپلنت، اسپلینت | en_US |
| dc.title | بررسی تاثیر زاویه دار بودن ایمپلنت های دندانی در دقت روش‌های مختلف قالبگیری | en_US |
| dc.type | Thesis | en_US |
| dc.contributor.supervisor | وحید پاکدل, سید مهدی | |
| dc.identifier.docno | 603474 | en_US |
| dc.identifier.callno | 64019 | en_US |
| dc.contributor.department | پروتز دندان | en_US |
| dc.description.discipline | دندانپزشکی | en_US |
| dc.description.degree | دکترای عمومی | en_US |
| dc.citation.reviewer | مصلحی فرد, الناز | |
| dc.citation.reviewer | نوری زاده, امین | |
| dc.citation.reviewer | دباغی, فاطمه | |
| dc.citation.reviewer | فخرزاده, وحید | |
