بررسی تاثیر نانوپارتیکل های کورکومین بر روی القای مینرالیزاسیون سلولهای بنیادی پالپ دندان

Abstract

مقدمه: درمان های رژنراتیو در حل مشکلات دندانی بویژه درمانهای اندودانتیکس به سرعت در حال پیشرفت هستند. القای مینرالیزاسیون در سلولهای بنیادی پالپ دندان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف از این مطالعه ارزیابی القای مینرالیزاسیون توسط نانوکورکومین در سلول های بنیادی پالپ دندان انسان می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه ابتدا نانوذرات کورکومین با میانگین اندازه ۱۱۰ نانومتر سنتز شد سپس برای بررسی میزان توکسیسیتی، غلظت های ۵/۰، ۱، ۵/۲، ۵، ۱۰، ۲۵ میکرومولار آن در ۴۸و ۷۲ ساعت و۷روز با تست MTT سلولها مورد سنجش قرار گرفت و از کیت اختصاصی جهت تعیین میزان فعالیت آلکالین فسفاتاز استفاده شد. جهت آنالیز آماری داده ها از آزمون t-test و ANOVA و توسط نرم افزار SPSS ورژن 17 انجام شده و سطح معنی داری p≤0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: در مورد ترکیبات به شدت هیدروفوب، مانند کورکومین، کاربرد نانو ذرات، به جهت افزایش انحلال آبی دارو از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد نانوکورکومین در اغلب غلظت ها در مدت ۴۸و۷۲ ساعت سمیتی روی سلول های پالپ دندان ندارد و فقط در غلظت ۲۵ میکرومولار مهار رشد سلول ها صورت گرفته است. همچنین مقایسه اثر سمیت دوزهای مختلف در زمان ۷ روز مشخص کرد که در غلظتهای ۵/۲، ۵، ۱۰، ۲۵ رشد سلول ها به میزان معنی داری مهار شده است. فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در دو هفته نسبت به یک هفته و همچنین نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد. (05/0>p) نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت نانوکورکومین بر روی مینرالیزاسیون سلول های بنیادی پالپ دندان و سمیت پایین آن، این ماده می تواند به عنوان گزینه ای در مهندسی بافت استخوان و دندان و دندانپزشکی رژنراتیو مورد توجه قرار گیرد.