بررسی تاثیر تمرین بدنی و شناختی بر شاخص های مولکولی و رفتاری یادگیری در مدل ایسکمی هیپوکمپ ناشی از اندوتلین- 1 در رت¬های نر

Abstract

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثر تمرینات بدنی و شناختی به عنوان عوامل محافظت کننده سیستم عصبی بر اختلال شناختی و فاکتورهای التهابی و شاخص¬های آپوپتوزی در مدل ایسکمی هیپوکمپ در رت¬های نر صورت گرفت. مواد و روش¬ها: 75 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به دو گروه حاد و مزمن تقسیم شدند. القاء ایسکمی توسط تزریق دو طرفه اندوتلین-1 به داخل هیپوکمپ حیوانات صورت گرفت. حیوانات در گروه حاد به سه زیرگروه 5 تایی تقسیم شدند: کنترل، شم و ایسکمی. در 24 ساعت بعد از جراحی، تعیین سطوح پروتئین¬های التهابی و آپوپتوزی با وسترن بلات صورت گرفت. حیوانات در گروه مزمن به شش زیرگروه 10 تایی تقسیم شدند: کنترل ، شم، ایسکمی ساکن، ایسکمی+ تمرین بدنی، ایسکمی+ تمرین شناختی و ایسکمی+ تمرین بدنی+ تمرین شناختی. گروه¬های تمرین بدنی، تمرین شناختی و توام به مدت چهار هفته به ترتیب در معرض چرخ دوار، پروتکل تغییر یافته تست بارنز و هر دو قرار گرفتند. بعد از اتمام مداخلات، حافظه فضایی و حافظه اپیزودیک به ترتیب با تست¬های ماز آبی موریس و تشخیص جسم جدید ارزیابی شدند. میزان بیان پروتئین¬های التهابی NF-κB، TNF-α، TNFR1 و آپوپتوزی Cytochrome C، Bax، Bcl-2، cleaved caspase-3 در بافت هیپوکمپ توسط وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفتند. یافته¬ها: نتایج ما نشان داد که اندوتلین-1 بطور معنی¬داری یادگیری و حافظه را در هر دو آزمون حافظه فضایی و حافظه اپیزودیک مختل کرد. همچنین میزان بیان پروتئین¬های التهابی و آپوپتوزی را افزایش داد. تمرینات بدنی، شناختی و توام توانستند عملکرد رت¬ها را در هر دو آزمون بهبود بخشند و سطوح پروتئینی فاکتورهای التهابی و آپوپتوزی را در هیپوکمپ رت¬های ایسکمی کاهش دهند. نتیجه¬گیری: یافته¬های این تحقیق نشان داد که فعالیت¬های بدنی و شناختی احتمالا از طریق کاهش فاکتورهای التهابی و آپوپتوزی، نقش حفاظتی در برابر اختلال حافظه ناشی از ایسکمی دارند.