بررسی تاثیر نانو ذرات با پوشش پلیمری هوشمند پلی کاپرولاکتان-پلی اتیلن گلیکول با قابلیت بار گیری دو داروی ضد سرطان (دوسه تاکسل و دوکسوروبیسین ) بر روی آنزیم های کبدی ، پارامترهای عملکردی کلیه، فاکتورهای خونی و آنتی اکسیدانها در کارسینوم سلول سنگفرشی سر و گردن(مطالعه ی حیوانی)ی

Abstract

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) سر و گردن ششمین سرطان شایع درجهان است که میزان مرگ و میر بالایی دارد. تجویز وریدی دارو های دوسه تاکسل و دوکسوروبیسین با پخش سیستمیک نه تنها سلول های سرطانی بلکه کلیه ی بافت ها و دستگاه های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار داده و احتمال ایجاد سمیت در این بافت ها را بالا می برد. در بین روش های نوین درمانی نانوذرات به عنوان یک سیستم دارورسانی به منظور انتقال دارو در مقادیر زیاد به داخل سلول های سرطانی استفاده می شود. هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر نانوذرات حامل دوسه تاکسل و دوکسوروبیسین بر روی پروفایل آنتی اکسیدان، سلول های خونی و عملکرد کلیه و کبد در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان در مدل حیوانی می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه 4 گروه مورد مطالعه شامل گروه اول موش های سالم، گروه دوم موش های سرطانی بدون درمان، گروه سوم موش های درمان شده با فرم آزاد دوسه تاکسل و دوکسوروبیسین و گروه چهارم موش های درمان شده با نانوذرات حامل دوسه تاکسل و دوکسوروبیسین بودند. یافته ها: ميزان آنتی اکسیدان ها، سلول های خونی و شاخص های عملکرد کلیه و کبد در گروههای مورد بررسی تفاوت معنی داری با هم داشتند . به طوری که در کبد آنزیم های ALP در گروه موش های درمان شده با فرم آزاد داروهای تحت بررسی، بیشتر از میزان آنها در گروه موش های سالم و موش های سرطانی بود. در کلیه فاکتور اوره در گروه فرم آزاد داروها بیشتر بود. فاکتور های خونی BC در گروه فرم آزاد کمتر بود که می تواند ریسک عفونت را بالا ببرد. میزان RBC در گروه فرم آزاد دارو کمتر بود. هم چنین فاکتور آنتی اکسیدانی SOD هم در گروه فرم آزاد داروها بیشتر بود که نشانه ی آسیب بافتی می باشد (05/0 .(P-value< نتیجه گیری: نتايج حاصل از مطالعه ما نشان داد که فرم نانو داروها سمیت کمتری نسبت به اروهای فرم آزاد بر روی کبد، کلیه، فاکتورهای خونی و آنتی اکسیدانی داشته اند.