بررسی اثر ضد سرطانی مومیای بر روی رده ی سلولی سرطان پستان (MCF7)

Abstract

سابقه و هدف: مومیای (shilajit خالص ایرانی) یک مفرده بوده که دارای خواص درمانی با داشتن فعالیت های ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد سرطان می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات مومیایی بر گذار اپیتلیال مزانشیمی (EMT) و قدرت تهاجم MCF-7 و رده های سلول های سرطان پستان MDA-MB-231 با اصول مکانیسم آن صورت گرفته است. مواد و روش ها: اثر مهاری وابسته به دوز مومیایی، بر تکثیر سلولی در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش MTT تعیین گردید. فلوسایتومتری و رنگ آمیزی ، دی هیدروکلراید diamidino-2-phenylindole 4,6 به ترتیب برای تحلیل کمی و کیفی آپوپتوز سلولی استفاده شد، و تحلیل بیان ژن با استفاده از روش ریل تایم پی سی آر (real-time PCR ) انجام شد. یافته ها: رده های سلولی MDA-MB-231 نسبت به خط سلولی MCF-7 نسبت به فعالیت ضد سرطانی مومیایی حساسیت بیشتری نشان داد، در حالی که مومیای سمیت سلولی قابل توجهی در برابر سلول های طبیعی انسان نشان نداد (MCF -10A). پروفایل بیان ژن کاهش قابل توجهی در TGF-β1 ، TGF-βR1 ، TWIST1 ، NOTCH1 ، CTNNB1 ، SRC همراه با افزایش سطح mRNA E-cadherin در سلول های تحت درمان با مومیایی نسبت به گروه کنترل که تحت درمان قرار نگرفته اند، نشان داد . (p ≤0.05). نتیجه گیری: اثر مهاری مومیای بر انتقال اپیتلیال مزانشیمی (EMT) و متاستاز در سلول های سرطانی پستان به طور عمده از طریق کاهش فعالیت TGFβ1 آغاز می شود ، همچنین مطالعات بیشتری برای یافتن اثرات ضد سرطان مومیای با توجه به ویژگی های خاص آن با جزئیات مورد نیاز لازم است.