مقایسه سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و کیفیت زندگی در زنان یائسه مبتلا و غیر مبتلا به استئوپروزیس اولیه، 1398

Abstract

چکیده: مقدمه: استئوپروز اولیه از عوارض شایع افزایش سن و نیز یائسگی می باشد. با افزایش امید به زندگی و پیر شدن جمعیت، تأثیرات منفی استئوپروز در سال های آینده افزایش قابل توجهی می یابد. این مطالعه با هدف مقایسه سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت و کیفیت زندگی در زنان یائسه مبتلا و غیرمبتلا به استئوپروز انجام گرفت. روش کار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است که بر روی 445 نفر از زنان یائسه 65-50 ساله منتخب از مراکز بهداشتی- درمانی شهر تبریز به روش تصادفی ساده از تاریخ شهریور ماه 97 تا تیرماه 98، صورت گرفت. یک گروه شامل زنان یائسه سالم از نظر توده استخوانی و گروه دیگر را زنان یائسه مبتلا به استئوپروز تشکیل دادند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های دموگرافیک، مامایی و آنتروپومتریک، پرسشنامه HPLP-II و MENQOL، چک لیست ثبت آزمایشات سرمی (25-hydroxy vitamin D, Cr, P, ALP, TSH, FBS, CBC/diff و Ca )، و روش DEXA جهت سنجش تراکم استخوانی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و روش های آماری توصیفی، آزمون های مجذورکای، تی مستقل، من ویتنی و رگرسیون لجستیک انجام شد. یافته ها: میانگین نمره سبک زندگی ارتقاءدهنده سلامت در گروه سالم 9/21±2/141 و در گروه استئوپروز 4/25±2/127 و تفاوت در نمره کل و تمام زیردامنه ها از نظر آماری معنادار بود (001/0P<). میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه سالم 2/1±9/3 و در گروه استئوپروز 4/1±5/4 بود. میان تمام زیردامنه های کیفیت زندگی دو گروه (001/0P<) به جز عملکرد جنسی (460/0=P) تفاوت معناداری وجود داشت. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان داد با یک واحد افزایش در نمره کل سبک زندگی حدود 2/2 درصد از شانس ابتلا به استئوپروز کاسته شد. نسبت شانس تعدیل شده: 978/0 ، فاصله اطمینان 95%: (963/0 تا 994/0) ، 006/0[P= نتیجه گیری: به منظور پیشگیری از استئوپروز و بهبود کیفیت زندگی زنان یائسه، به نظر می رسد آموزش و اجرای سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت از اجزای اساسی مراقبت جامعه نگر است.