مقایسه یافته‌های تصویربرداری مگنتیک رزونانس فتق دیسک‌های کمری قبل و بعد از اوزون تراپی

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی تغییرات در فتق دیسک کمری پس از تزریق اوزون با استفاده از MRI است. روش کار: این مطالعه یک مطالعه کار آزمایی بالینی بوده که در آن 104 بیمار مبتلا به کمردرد ناشی از فتق دیسک کمری مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی امام رضا، در دو گروه اوزون درمانی زیر گاید فلوئوروسکوپی و دارودرمانی قرار گرفتند. MRI از بیماران، قبل از مداخله و 6 ماه پس از آن گرفته شده و نوع فتق، شدت تنگی نخاعی و نوروفورامینال، شدت دژنراسیون دیسک و میزان فشردگی ریشه عصبی در دو گروه، مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین سن بیماران در گروه اوزون (54 بیمار)، 14.37 ± 50.11 سال و در گروه دارودرمانی (50 بیمار)، 13.94 ± 44.32 سال بود (با P=0.040). بیشترین محل در میان بیماران مطالعه، فتق central (47.4%) و کمترین extraforaminal (3.8%) بود. در گروه بیماران دریافت کننده اوزون اینترادیسکال، بین یافته های تصویربرداری بیماران پس از تزریق نسبت به یافته های قبل از مداخله، تفاوت معناداری مشاهده نشد. بین دو گروه در یافته‌های MRI پیش از مداخله، تفاوتی مشاهده نشد. تفاوتی بین دو گروه از نظر نوع فتق، شدت دژنراسیون دیسک، میزان فشردگی ریشه عصبی و شدت تنگی نوروفورامینال در بررسی MRI 6 ماه پس از مداخله مشاهده نشد. در بیمارانی در گروه دارودرمانی، پس از 6 ماه تعداد بیماران با شدت تنگی grade 2 بیشتر شده، درحالی‌که در همین بازه در بیماران گروه اوزون، افزایش تنگی در بیماران مشاهده نشد که این تفاوت معنادار بود (P=0.004).