بررسی عوامل موثر بر نوسانات فشار نبض شریانی در بیماران تحت تهویه مکانیکی بدنبال جراحی قلب

Abstract

هدف از مطالعه حاضر، شناسایی فاكتورهاي موثر بر شدت تغييرات فشار نبض شریانی (∆PP) ناشي از تهویه مکانیکی در بيمارانی بود که پس از عمل جراحي قلب، تحت تهويه مكانيكي بودند. مواد و روش¬ها: اين مطالعه در یک دوره 9 ماهه از مرداد ماه 1396 لغايت ارديبهشت ماه 1397 در بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدنی تبریز انجام شد. تعداد 292 بيمار بالغ كه تحت عمل جراحي قلب الكتيو قرار گرفته و بعد از عمل در بخش مراقبت‌هاي ويژه تحت تهویه مکانیکی بودند به اين مطالعه وارد شدند. در سه ساعت اول بستری، شدت ∆PP در دم و بازدم اندازه گیری شده و ارتباط آن با اطلاعات دموگرافيك، اطلاعات مربوط به تشخيص بيماري قلبي، اكوكارديوگرافي حوالی عمل، مختصات عمل جراحي و استفاده از باي پاس قلبي ريوي (CPB)، داروهاي مصرفي مؤثر روي هموديناميك، اطلاعات هموديناميكي حوالی عمل،مشخصات تهويه مكانيكي و عوارض پس از عمل بررسی گردید. نتایج: مورتاليته داخل بیمارستانی و عوارض پس از عمل بترتیب در 2 (7/0%)و 50 بيمار (12/17%) اتفاق افتاد. با تشديد اختلال در عملكرد بطن چپ و راست، شدت ∆PP بیشتر بود(P=0.001). شدت ∆PP با مصرف اينوتروپ، وازوديلاتور، وازوپرسور ارتباط معنی داری نداشت (P>0.05). كلاً در بيماراني كه نياز به عمل جراحي مجدد در 24 ساعت اول داشتند شدت ∆PP بيشتر بود (P=0.004). در بیماران دچار تامپوناد قلبی، شدت ∆PP بیشتر بود(P=0.001). در بیماران با استرنوم باز، شدت ∆PP مشابه بيماران استرنوم بسته بود.همچنین شدت ∆PP با وضعيت بالانس مايعات و میزان خونریزی در 24 ساعت اول ارتباط معني‌داري نداشت.