بررسی تنوع و دنسیتی سلولهای التهابی و عمق انفیلتراسیون در دو نوع ضایعه لیکن-پلان و ضایعات لیکنوئیدی حفره دهان در بیماران مراجعه کننده به بخش پاتولوژی دانشکده دندان پزشکی تبریز

Abstract

مقدمه: تشخیص هیستوپاتولوژیکی لیکن پلان دهانی بر مبنای خصوصیات بافتی انجام می¬پذیرد که شامل هیپرکراتوزیس یا هیپرپاراکراتوزیس، اکئولیزه شدن لایه بازال و انفلتراسیون باند مانند لنفوسیتها، درست در زیر اپی¬تلیوم است که البته در مواردی این خصوصیات بطور همزمان با یکدیگر وجود ندارند. هدف از این مطالعه بررسی هیستوپاتولوژی ضایعات لیکن-پلان( رتیکولار و اوروزیو) و ضایعات لیکنوئیدی، با بررسی تنوع سلولهای التهابی و عمق انفیلتراسیون به عنوان یک تشخیص افتراقی برای این ضایعات بود. مواد و روش کار: در این مطالعه بررسی مقطعی 45 نفر با ضایعات لیکن پلان و لیکنوئیدی مورد استفاده قرار گرفتند. بدین منظور افراد در3 گروه مختلف شامل افراد با ضایعه لیکن پلان رتیکولار، با ضایعه لیکنوئیدی و گروه افراد با ضایعه لیکن¬پلان اوروزیو انتخاب شدند. سپس نمونه های مطالعه از برش های رنگ آمیزی شده هماتوکسیلین-ائوزین (H-E) بدست آمده از بلوک های پارافینی آرشیو موجود در بخش پاتولوژی دهان،فک و صورت دانشکده دندانپزشکی تبریز جمع آوری شدند. در نهایت توسط میکروسکوپ نوری با بزرگنمایی 10× و ×40 مورد ارزیابی قرار گرفتند.درنهایت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-23 تجزیه و تحلیل شدند. تمامی آنالیز ها در سطح معنی داری 0.05 انجام شدند. نتیجه گیری: آزمون آنالیز واریانس آنوا اختلاف معنی داری در میزان نوتروفیل ، پلاسماسل و لنفوسیت در سه نوع ضایعه نشان نمی دهد. عمق انفلتراسیون در ضایعات لیکنوئید و اوروزیو مشابه بوده، ولی در ضایعات رتیکولار بطور معنی داری کمتر از سایر ضایعات(p<.05)است.