بررسی تأثیر ابتلای کودکان به پوسیدگی های زودرس دوران کودکی و شدت آن بر ایجاد احساس گناه و میزان آن در والدین کودکان

Abstract

مقدمه والدین ممکن است در رابطه با مشکلات دهانی و دندانی کودکان خود احساس گناه (feeling of guilt) بکنند، که این احساس می تواند بر کیفیت زندگی آن ها تاثیر بگذارد. . میزان این احساس گناه و شدت آن در والدین کودکان و ارتباط آن با پوسیدگی های زودرس دوران کودکی و میزان dmft آنها ، ارزیابی شود مواد و روشها در این مطالعه توصیفی- تحلیلی237 کودک 2 تا 5 ساله ای که به بخش کودکان دانشکده دندان پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند ، انتخاب شد. انتخاب نمونه ها بصورت تصادفی و با در نظر گرفتن شرایط ورود و خروج به مطالعه انجام شد. کودکان پیش از انجام هرگونه درمان دندان پزشکی، توسط یک دندان پزشک متخصص کودکان معاینه شد و در صورت تشخیص پوسیدگی زودرس با استفاده از روش های بالینی و رادیوگرافی، dmft کودک ثبت شد و وضعیت پوسیدگی کودکان با استفاده از معیار WHO برای طبقه بندی شدت پوسیدگی ها براساس شاخص dmft مشخص گردید. سپس والدین پرسشنامه سنجش احساس گناه (برگرفته از مطالعه Carralho ET AL,2012) را تکمیل نمودند. داده های بدست آمده از مطالعه توسط نرم افزار آماری 20SPSS مورد بررسی تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج در کلیه رده های سنی مورد بررسی ،پوسیدگی دندانی کودک و میزان احساس گناه والدین رابطه معنادار آماری وجود داشت(P<0.05). همچنین ارتباط معنا داری بین شدت افزایش پوسیدگی دندان کودکان و افزایش شدت احساس گناه والدین مشاهده شد(P<0.05). در سطوح کم تحصیلات مادران و پدران ارتباط معنی داری بین شدت پوسیدگی کودک و احساس گناه وجود نداشت. ولی در سطوح متوسط و بالاتر رابطه معنی داری مشاهده شد(P<0.05). بطوریکه با افزایش شدت پوسیدگی احساس گناه نیز افزایش داشت. در سطوح مختلف وضعیت اقتصادی ارتباط معنی داری بین پوسیدگی کودک و احساس گناه دیده شد(P<0.05). نتیجه گیری پوسیدگی های زودرس دوران کودکی و میزان dmft باعث احساس گناه در والدین می شود.