بررسی تاثیر آسپرین با دوز پائین در مهار پلاکتی در بیماران دچار آرتریت روماتوئید

Abstract

هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی تاثیر دوز پائین آسپرین در مهار عملکرد پلاکتی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید بود. مواد و روش‌ها در یک کارآزمایی بالینی، 48 نفر از بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید که به کلینیک روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. فعالیت بیماری بر اساس DAS-28 و SDAI، Framingham Risk Score، سطح آزمایشات ESR، CRP، پروفایل چربی، قند خون ناشتا و همچنین سطح ترومبوکسان B2 اندازه گیری شد. بیماران به مدت یک هفته آسپرین با دوز 80 میلی‌گرم روزانه دریافت کردند. سطح ترومبوکسان B2 مجددا اندازه گیری و تغییرات آن ارزیابی شد. نتایج میانگین سطح ترومبوکسان B2 در ابتدای مطالعه ng/ml 14/5±61/35 در بازه 86/8 تا 10/98 نانوگرم در میلی‌لیتر، و در انتهای مطالعه ng/ml 53/2±31/7 در بازه 00/1 تا 40/13 نانوگرم در میلی‌لیتر بود. سطح ترومبوکسان B2 پس از دریافت آسپرین به میزان 80 میلی‌گرم روزانه به مدت یک هفته، به میزان معنی‌داری کاهش یافته بود (P=0.001). بین میزان کاهش ترومبوکسان B2 با شدت فعالیت بیماری و Framingham Risk Score ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد اما با سطح ESR ارتباط معنی‌دار آماری داشت (r=0.30، P=0.040).