ارتباط پلی مورفیسم ژن اینترفرون گاما (+874 A/T) و استعداد ابتلا به لیکن پلان دهانی : مرور نظام مند و متاآنالیز

Abstract

مقدمه : بسیاری از مطالعات اینترفرون گاما را به عنوان نقش اصلی در پاتوژنز بیماری لیکن پلان دهانی معرفی کردند .همچنین در مطالعاتی که اخیرا انجام شده ، ارتباط بین پلیمورفیسم ژن (874A/T) و لیکن پلان دهانی را نشان داده اند. هدف ما در این مطالعه این بود که جهت غلبه بر محدودیت های مطالعات انفرادی و همچنین رفع تناقضات موجود ، به شکل نظام مند داده های بدست آمده ازمطالعاتیکه ارتباط پلی مورفیسم ژن IFN گاما و استعداد ابتلا به لیکن پلان دهانی را بررسی کرده اند و هم چنین ویژگی های این مطالعات و محدودیت های آنها را بررسی کنیم. روش اجرا : جستجوی نظام مند منابع به منظور بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم ژن اینترفرون گاما و استعداد ایتلا به لیکن پلان دهانی از پایگاه های اطلاعاتی google scholar, pubmed, science direct, cochrane , scopus و proquest انجام شد. اطلاعات مورد نیاز استخراج شده از مقالات، در Extraction form خلاصه شدند. از نرم افزار مدیریت منابع Endnote X5 برای سازماندهی، مطالعه عناوین و چکیده ها و همچنین شناسایی موارد تکراری استفاده شد. نتایج: 4 مطالعه در ارتباط با پلی مورفسیم IFN-γ (874A/T) و بیماری لیکن پلان دهانی یافت شد که 297 بیمار در گروه کیس و 621 فرد سالم در گروه کنترل قرار داشتند و از 4 کشور مختلف مورد بررسی قرار گرفته بودند. پس از متاآنالیز انجام شده رابطه معناداری بین پلی مورفسیم IFN-γ (874A/T) و بیماری OLP یافت شد. . )AA vs AT+TT: OR=0.69; 95% CI=0.39-1.20, p-value=0.19, TT vs AT+AA : OR=1.86; 95% CI=1.29-2.68, p-value=0.001, AT vs TT+AA: OR=1.86; 95% CI=1.29-2.68, p-value=0.001 , A vs T : OR=0.62; 95% CI=0.49-0.78, p-value<0.001 , T vs A : OR=1.60; 95% CI=1.28-2.02, 8, p-value<0.001( یافته : بر اساس این متاآنالیز ، بین پلی مورفیسم ژن (IFN-γ (874 A/T و خطر ابتلا به OLP رابطه مثبت وجود دارد. یافته ها نشان داد که افزایش ژنوتیپ های TT در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها باعث افزایش قابل توجه ابتلا به OLP می شود.