اثر آلودگی کامپوزیت رزین با دستکش های لاتکس حاوی پودر ذرت روی استحکام باند برشی به عاج دندان گاو در استفاده از دو نوع سیستم باندینگ

Abstract

امروزه، آلودگی ناخواسته ی سطح کامپوزیت با دستکش های لاتکس در حین ترمیم دندان ها یکی از مشکلات معمول در دندانپزشکی ترمیمی است که ممکن است روی استحکام باند ادهزیو به عاج اثر منفی داشته باشد و به دنبال آن مشکلاتی از قبیل تغییر رنگ مارژینال، پوسیدگی ثانویه، حساسیت بعد از ترمیم و تحریک پالپی ایجاد شود. با توجه به اینکه تا کنون اثر آلودگی پودر نشاسته ذرت در استحکام باند برشی به عاج دندان مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا هدف مطالعه ی حاضر، بررسی اثر آلودگی کامپوزیت رزین با دستکش های لاتکس حاوی پودر ذرت روی استحکام باند برشی به عاج دندان گاو طی دو نسل 5 و 7 سیستم باندینگ می باشد. اين مطالعه مورد-شاهدی بر روي 90 دندان گاو بدون پوسیدگی و ضایعه انجام گرفت. برای اتصال ماده ترمیمی کامپوزیت به نمونه ها تعداد 90 مولد پلاستیکی به قطر 3 و ارتفاع 2 ساخته شد. سپس نمونه ها در یکی از شش گروه 15 تایی شامل دو گروه کنترل (دستکش بدون آلودگی)، دو گروه پودر ذرت (دستکش های آلوده به پودر ذرت) و دو گروه پودر تالک (دستکش های آلوده به پودر تالک) قرار گرفتند. هر یک از انواع گروه ها به یکی از دو سیستم باندینگ نسل 5 (FGM Amber) و یا نسل 7 (FGM Amber universal self etch) اختصاص یافتند. برایتمامی نمونه هاعمل تست استحکام برشی با دستگاهuniversal testing machine انجام شد. نیروی برشی با بازوی اعمال نیرو با سطح مقطع چاقویی به اندازه مساحت cm25/0 به محل باند شدن کامپوزیت و دندان وارد گردید. همچنین، شکستگی نمونه ها جهت تعیین الگوی شکست، زیر استریو میکروسکوپ بررسیشدند. یافته ها بین گروه های مورد مطالعه مقایسه شدند. در هر دو نوع سیستم باندینگ نسل 5 و 7 دستکش های لاتکس دارای پودر ذرت در مقایسه با دستکش های لاتکس بدون پودر سبب کاهش استحکام باند برشی به عاج دندان می‌شوند.