بررسی حل پذیری کتوکونازول در سیستم های دوتایی از مخلوط آب و کمک حلال های N-متیل2-پیرولیدون و 1-پروپانول در دماهای مختلف

Abstract

محلولیت یکی از ویژگی های ترمودینامیکی مهم در کشف داروها به شمار می رود. برای افزایش محلولیت آبی داروهای کم محلول،روش های مختلفی وجود دارد که یکی از آن ها استفاده از کمک حلال می باشد. این یکی از رایج ترین روش ها در صنعت داروسازی می باشد. علاوه بر روش های آزمایشگاهی، مدل های ریاضی نیز برای پیش بینی محلولیت داروها وجود دارد که میتوان با کمک آن ها به مناسبترین کمک حلال با بیشترین محلولیت رسید. اهداف اهداف این پژوهش، اندازه گیری محلولیت و چگالی محلول های اشباع کتوکنازول در مخلوط های دوتایی آب و 31392 درجه کلوین و بررسی - کمک حلال های 1-پروپانول و ان-متیل- 2-پیرولیدون در دماهای مختلف 2.392 داده های تجربی با مدل بندی های مختلف می باشد. مواد و روش کار روش مورد استتفاده در این پروهه، متد فلاستک لرزان می باشد. که در آن مادار مازاد دارو در ویال های حاوی آب و کمک حلال با نسبت وزنی مشخص اضافه گردیده و تا رسیدن به ناطه تعادل که در این مطالعه 84 ساعت است،هم زده می شود. سپس محلول رویی سانتریفیوه شده و بعد از رقیق سازی در طول موج 2.1 نانومتر آنالیز میگردد. غلظت محلول های اشباع، با استفاده از نمودار کالیبراسیون محاسبه می گردد. نتایج طبق نتایج محلولیت به دستتت آمده، بیشتتترین محلولیت مربوط به کمک حلال های الص 1-پروپانول و ان - متیتل - -2 پیرولیتدون در دمتای 31392 درجه کلوین و کمترین محلولیت مربوط به آب الص در دمای 2.392 درجه کلوین می باشد. میتوان گفت که محلولیت داروی کتوکنازول با افزایش دما افزایش می یابد. بحث این مطالعه، داده های محلولیت اندازه گیری شتتده برای داروی کتوکنازول در مخل وط های دوتایی آب و کمک حلال های 1-پروپانول و ان-متیل- 2-پیرولیدون در 5 دمای مختلف را نشان می دهد. بر ی از مدل بندی های مختلف برای بررسی داده های محلولیت به کار گرفته شده است.