بررسی شیوع آسیب پذیری و عوامل مرتیط با ان درافراد 50 سال و بالاتر شهر بوکان 1396

Abstract

زمینه و هدف: کشور ایران با افزایش جمعیت سالمندان روبروست که سیستم مراقبت بهداشتی را بدلیل مشکلات جسمی و روانی متعددی با چالشهایی مواجه نموده است. اطلاعات کمی در مورد شیوع آسیب پذیری و عوامل مرتبط با آن در جمعیت سالمند قومیتهای مختلف موجود است. هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع آسیب پذیری و تاثیر عوامل اقتصادی اجتماعی و شیوه زندگی در افراد کرد سالمند بوکان واقع در شمالغرب ایران است. روش بررسی: جهت شرکت در یک مطالعه مقطعی بر مبنای جمعیت افراد 50 سال و بالاتر شهر بوکان تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی بین مهرماه 1396 تا دیماه دعوت تلفنی شدند. تعداد 1201 نفر دعوت برای شرکت در مطالعه را پذیرفتند و پرسشنامه اولیه را تکمیل نمودند. پرسشنامه مذکور شامل اطلاعات دموگرافیک، عوامل اقتصادی- اجتماعی، عوامل مرتبط با شیوه زندگی و نیز ابزار اندازه گیری شاخص تیلبرگ برای آسیب پذیری بودکه توسط مصاحبه گران آموزش دیده تکمیل گردید. برای محاسبه شاخص توده بدنی قد و وزن افراد اندازه گیری شد. یافته‌ها: در مجموع 1201 نفر وارد مطالعه شدند، میانگین سنی آنها 8 ± 2/59 سال بود، اکثریت آنها (81%) کمتر از 65 سال سن داشتند، 61% زن بودند، 87% متاهل و با همسر خود زندگی می کردند و 61% هم بی سواد بودند. متوسط شیوع آسیب پذیری در این مطالعه 3/45% بود. نتایج رگرسیون تطبیق شده کامل نشان داد که شیوع آسیب‌پذیری در افراد 60 سال به بالا, ( 85/1-1/1CI: 95% 36/1OR:)و در زنان(77/2-57/1:CI95%, 09/2=OR) ، افراد چاق با شاخص توده بدنی≥30 (49/2-24/1:CI 95% 79/1= ORadj)، کسانی که وضعیت سلامت عمومی خود را ضعیف و یا بد گزارش نمودند(99/2-62/1:CI 95%,20/2= ORadj)، افرادی که دو یا بیشتر بیماری همراه داشتند (67/2-42/1:CI 95%,95/1= ORadj) بالاتر بود. هم‌چنین شیوع آسیب‌پذیری در افراد با تحصیلات بالاتر و سطح فعالیت بدنی کمتر ،بالاتر بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع آسیب پذیری در افراد سالمند 50 سال و بالاتر شهر بوکان نسبتا بالاست. ارتباط برخی عوامل دموگرافیک و اقتصادی اجتماعی می تواند جالب توجه سیاستگزاران بهداشتی باشد.