نظر پزشکان عمومی درمورد نقش داروسازان شاغل در داروخانه و مهارت های حرفه ای آنان

Abstract

مقدمه: امروزه در کشور ما نقش داروسازان در نظام سلامت با تعاریف جهانی از این حرفه فاصله محسوسی دارد. خروج از این حالت، نیاز به شناخت نظرات سایر متخصصین رشته های علوم پزشکی از توانایی های داروسازان و آموزش های آن ها برای اقدامات آتی دارد. نقش ها به شایستگی ها تعلق میگیرد و شایستگی ها براساس قابلیت ها و توانایی ها مطرح می شود. هدف: هدف این مطالعه بررسی نظر پزشکان درمورد آموزش حرفه ای شغلی و جایگاه و مسئولیت های داروسازان در نظام سلامت بود. روش کار: یک پرسشنامه ی خود نظارتی بین 160 نفر از پزشکان عمومی در شهر تبریز توزیع شد، ابزار مطالعه شامل سوالاتی به منظور ارزیابی سطح موافقت پزشکان عمومی، با استفاده از یک مقیاس 5 امتیازی نگرش سنج لیکرت بود. يافته ها: از بین 160 نفر پزشک، اکثر پاسخ دهندگان توافق داشتند که: داروسازان آموزش مناسبی برای تشخیص بیماری های ساده دیده اند (%65.5) و بهترین افراد برای «ارائه مشاوره دارویی» به بیمار (90%) و «توصیه به پزشکان» درمورد تجویز منطقی داروها (77.5%) هستند؛ و تغییرات وسیع حرفه داروسازی در جهت ارتباط بیشتر با بیمار را لازم میدانند (90%). و اگر فرایند تحول خدمات دارویی و پر رنگتر شدن نقش حرفه ای داروسازان صورت گیرد، ارتباط کاری نزدیکتری با داروساز خواهند داشت (82.5%). نتيجه گيري: پزشکان تقاضا دارند که داروسازان مسئولیت های بیشتری در نظام سلامت را قبول کنند و معتقد هستند نقش پر رنگ تر آنها می تواند به بهبود نظام سلامت کمک نماید. این نتیجه می تواند مطرح کننده ی همکاری بالقوه بین پزشکان و داروسازان جامعه در جهت مراقبت از بیمار، و نیازهای در حال توسعه؛ و لزوم همکاری نهادهای درگیر در ارتباطات بین شغلی در کوریکولوم های آموزشی بین آموزش پزشکی و داروسازی باشد.