بررسی رضایت از زندگی و سبک‌های مقابله با استرس در بیماران دیابتی و مقایسه آن با افراد غیر دیابتی

Abstract

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی سبک‌های مقابله با استرس در ارتباط با رضایت از زندگی در بیماران دیابتی در مقایسه با افراد غیر دیابتی می‌باشد. روشها: مطالعه حاضر يك پژوهش موردی-شاهدی بوده که در مردان مبتلا به ديابت در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) در مقایسه با گروه کنترل انجام گردید. برای ارزیابی سبک های مقابله با استرس در این مطالعه از پرسشـنامه راهبردهـاي مقابله اي لازاروس و فولکمن (Folkman & Lazaros) استفاده شد. هم چنین، از مقیاس رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985 ) برای ارزیابی رضایت از زندگی استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی بیماران 63/11 ± 32/51 سال و در گروه کنترل ، میانگین سنی افراد 77/11 ± 32/42 سال بود. در گروه مورد ، میانگین BMI بیماران 17/4 ± 14/29 کیلوگرم بر مترمربع و در گروه کنترل ، میانگین BMI افراد 46/4 ± 01/28 کیلوگرم بر متر مربع بود. نتایج انالیز داده ها نشان داد جز در دو مقیاس جستجوی حمایت اجتماعی و گریز-اجتناب در بقیه موارد بین دو گروه کنترل و بیماران بعد از تعدیل به عوامل مخدوش گر تفاوت معناداری وجود داشت (05/0<p). در مقایس رضایت از زندگی بعد از تعدیل به عوامل مخدوش گر تفاوت معنی داری بین دو گروه بررسی شوندگان وجود نداشت (05/0<p). راهبرد مساله محور به صورت معنی داری در گروه بیماران دیابتی کمتر و رویکر هیجان محور بیشتر از کنترل های سالم بود (05/0>p)