مقایسه اثر ترانگزامیک اسید وریدی با اکسی توسین وریدی در میزان خونریزی حین میومکتومی با هیستروسکوپی در زنان با خونریزی غیرطبیعی رحمی

Abstract

هدف از این مطالعه مقایسه اثر دو داروی ترانگزامیک اسید و اکسی توسین در کنترل خونریزی حین میومکتومی با هیستروسکوپی در زنان با خونریزی غیرطبیعی رحمی می باشد. مواد و روش¬ها: این مطالعه بر روی بیماران کاندید میومکتومی با هیستروسکوپی در مرکز آموزشی درمانی الزهراء انجام شد. با رعایت معیارهای ورود و خروج کلا" 92 بیمار جهت مطالعه انتخاب گردیدند. بعد از بیهوشی عمومی و به محض ورود هیستروسکوپ به داخل رحم، به 46 بیمار گروه اول آمپول ترانگزامیک اسید mg/kg 10 داخل 500 میلی لیتر سرم رینگر با سرعت 10 میلی لیتر در دقیقه انفوزیون وریدی شد و برای 46 نفر گروه دوم 5 واحد اکسی توسین داخل 500 میلی لیتر سرم رینگر باسرعت 10 میلی لیتر در دقیقه انفوزیون وریدی شد. درهر دو گروه ازمحلول دکستروز 5% به عنوان مدیا جهت اتساع حفره رحم استفاده شد. میزان خونریزی، میزان مایع جذب شده، میزان موفقیت جراحی، مدت عمل جراحی، وضوح تصویر هیستروسکوپی، میزان عوارض ناشی از هر دو دارو و مدت اقامت بیماران در بیمارستان در هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. از برنامه ی آماری SPSS v21 جهت آنالیز آماری استفاده گردید. نتایج: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 92 بیمار از نظر سن، تعداد گراویدا، پاریته و تعداد میوم های داخل رحمی با هم همسان بودند. خونریزی حین عمل جراحی گرید 0 ، 1 و 2 در گروه ترانگزامیک اسید 1/76٪ ، 9/23٪ و 0٪ و در گروه اکسی توسین 13٪ ، 3/54٪ و 1/26٪ بود( 000/0 و 003/0 ، 000/ 0=p ). بیمارانی که ترانگزامیک اسید دریافت کرده بودند به¬طور معنی داری طول عمل جراحی کوتاه¬تری (24/7±5/11 در مقابل 7/11±23/21 دقیقه) و وضوح تصویر روشن¬تری ( 8/97٪ در مقابل 2/65٪ ) در مقایسه با بیمارانی که اکسی توسین گرفته بودند، داشتند. تغییر هموگلوبین و هماتوکریت، مدت اقامت در بیمارستان، حجم مایع جذب شده، تغییر سدیم و پتاسیم و عوارض جانبی دارو ها در دو گروه یکسان بود. در هر دو گروه میومکتومی به¬طور موفقیت¬آمیز انجام گرفت.