مقایسه دو روش جراحی مدین و پارامدین تعبیه کاتتر دیالیز صفاقی در کودکان

Abstract

روش های مختلفی برای انجام دیالیز در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در کودکان وجود دارد. یکی از این روش ها تعبیه کاتتر دیالیز صفاقی می شود که با روش پارامدین و میدلاین می توان آن را تعبیه کرد. هدف از این مطالعه مقایسه عوارض و میزان موفقیت این دو روش می باشد. روش كار: تمامی بیماران زیر 7 سال که به دلیل نارسایی کلیه کاندید تعبیه کاتتر دیالیز صفاقی با یکی از روشهای اپروچ میدلاین یا پارامدین شده بودند، وارد مطالعه شدند. پرونده¬های بیماران استخراج و اطلاعات دموگرافیک و بروز عوارض زودرس و دیررس و میزان موفقیت در هر گروه استخراج و ثبت گردید. نتايج: برای 41 بیمار کاتتر دیالیز صفاقی (15 بیمار (58/36 درصد) با روش پارامدیان و در 26 بیمار (42/63 درصد) با روش میدلاین) تعبیه گردید. عوارض زودرس از قبیل انسداد (035/0=P)، Leak (033/0=P) و عفونت موضعی (02/0=P) و عوارض دیررسی از قبیل نشت مایع دیررس (033/0=P) و عفونت محل خروج یا تونل (028/0=P) به طور معنی داری در روش پارامدین کمتر است. میزان موفقیت کارکرد بالاتر کاتتر دیالیز صفاقی در روش پارامدین نسبت به روش میدلاین بود (02/0=P).