ارتباط دی اکسید کربن وریدی و بازدمی در کودکان تحت تهویه مکانیکی

Abstract

کاپنومتری ( کاپنوگرافی) که به اندازی گیری غلظت CO2 در گازهای تنفسی گفته می شود به صورت گسترده ای در اتاق های عمل و بخش های مراقبت های ویژه کاربرد دارد. این روش از طریق وسیله ای به نام کاپنوگرام (کاپنوگراف) انجام می شود که توصیفی عددی (و نموداری) از تغییرات co2 را ارائه می کند. BGA یک روش تهاجمی و دردناک ( در صورت عدم وحود لاین شریانی) می باشد و فقط یک تصویر مقطعی از وضعیت تنفسی ارایه می کند. اندازه گیری PetCO2 یک روش غیرتهاجمی و Real-Time جهت بررسی مقدار Pvco2 می باشد که تاخیر معمول بررسی گاز های خون شریانی را ندارد. با توجه به ناسازگاری داده های مربوط به مطالعات بزرگسالان و کودکان و هم چنین کمبود مطالعات در حیطه ی کودکان ، در این مطالعه مقایسه مقادیر PETCO2 و PVCO2 مورد مطالعه قرار گرفته است.

روش اجرا: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده و جمعیت مورد مطالعه ، کودکان تحت ونتیلاسیون مکانیکی بستری شده در PICU بیمارستان کودکان تبریز می باشد. معیار های ورود شامل کودک بستری در ICU که تحت انتوباسیون تراکئال و ونتیلاسیون مکانیکی قرار گرفته و معیار های خروج شامل ونتیلاسیون از طریق لوله ی تراکوستومی، بیماری سیانوتیک قلبی، نوموتوراکس بودند. تمام کودکان تحت ICU setting شامل پایش Petco2 توسط یک کپنوگرام mainstream قرار گرفتند . نتایج BGA و کپنومتری همزمان مربوط به 23 بیمار به همراه مشخصات دموگرافیک آنها ثبت گردید. یافته‌ها: در این مطالعه بررسی مقطعی گذشته نگر، تعداد ۲۳ کودک بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. میانه سن بیماران ۴۸ ماه بود. از ۶۳ نمونه مورد مطالعه، ۲۱ نمونه مربوط به بیمار مونث و ۴۲ نمونه مربوط به بیمار مذکر بودند. بیشترین تشخیص نهایی در بیماران مربوط به پنومونی بود. میانگین CO2 انتهای بازدمی در کودکان بیمار مورد مطالعه که تحت ونتیلاسیون مکانیکی بودند ۷.۸۲ ± ۱۹.۹۸ گزارش شد. میانگین CO2 وریدی در کودکان بیمار مورد مطالعه که تحت ونتیلاسیون مکانیکی بودند ±۱۲.۰۰۳ ۴۰.۶۲ گزارش شد. مقایسه CO2 انتهای بازدمی و CO2 وریدی در کل بیماران (ریوی و غیر ریوی) بر اساس آنالیز آماری تفاوت معنی داری را نشان داد. (P=0.002)