بررسی ریسک فاکتورهای عود عفونت ادراری در کودکان مبتلا به رفلاکس وزیکویورترال

Abstract

بر اساس منابع علمی برای تمام بیماران مبتلا به رفلاکس وزیکو اورترال، آنتی بیوتیک پروفیلاکسی توصیه می گردد ولی علی رغم پروفیلاکسی برخی از بیماران دچار عفونت های ادراری مکرر می شوند و لی در برخی دیگر عفونت ادراری دیده نمی شود. باتوجه به موارد فوق هدف از این مطالعه بررسی ریسک فاکتور های عود UTI در کودکان مبتلا به VUR مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان کودکان و کلینیک سرپایی می باشد. مواد و روش ها: گروه مطالعه شامل ۲۱۰ کودک زیر 14 سال مبتلا به رفلاکس وزیکویورترال هستند که در طی 10 سال از سال های 1395-1385 به درمانگاه کلیه بیمارستان کودکان یا کلینیک سرپایی مراجعه نموده و تحت فالواپ قرار گرفته اند. در مورد هر بیمار متغیر های مورد بررسی شامل جنس، سن، شدت و نوع رفلاکس و تعداد عفونت ادراری در سال در فرمهای جمع آوری اطلاعات گرداوری شده و پس از تجزیه و تحلیل آماری رابطه بین تعداد دفعات عفونت ادراری با متغیرهای مختلف تعیین گردید. یافته ها: از ۲۱۰ بیمار مورد مطالعه ۱۵۷ مورد (۸/۷۴ درصد) مونث بودند. میانگین ± انحراف معیار سن اولین مراجعه بیماران برابر ۴۶/15 ± ۸۶/13 ماه بود. بیشترین فراوانی نوع رفلاکس مربوط به رفلاکس اولیه با فراوانی ۱۸۷ مورد (۸۹ درصد) بود. از نظر شدت رفلاکس در هر دو سمت بیشترین فراوانی درجه بندی رفلاکس مربوط به گرید سه می باشد. در ۱۱۵ بیمار (۵۵ درصد) عفونت مجاری ادراری مشاهده نشده بود. در مقابل در ۴۷ بیمار (۵/۲۲ درصد) عفونت مجاری ادراری یک بار و در ۴۷ بیمار (۵/۲۲ درصد) عفونت مجاری ادراری راجعه در طی مدت پی گیری مشاهده شد. میانگین ± انحراف معیار مدت زمان پیگیری بیماران برابر ۶۴/۲۵ ± ۱۹/۳۴ ماه بود. بیشترین فراوانی سرانجام بیماری در بیماران مورد مطالعه مربوط به بهبودی رفلاکس وزیکویورترال با فراوانی ۱۳۳ مورد (۶/۶۳ درصد) بود.