بررسی ارتباط پلی مورفیسم های Ex3 vNTR و rs3758653 در ژن DRD4 با دوز دارو در پاسخ دهندگان به متیل فنیدیت در مبتلایان به اختلال نقص توجه – بیش فعالی
Abstract
هدف ما دراین مطالعه این است که تغییرات مولکولی ژن DRD4 را که ارتباط آن با ADHD در مطالعات قبلی ثابت شده است با توجه به دوز متیل فنیدیت بررسی کنیم. این مطالعه و مطالعات دیگر در این زمینه به ما کمک خواهد کرد که بتوانیم در آینده ای نه چندان دور با آنالیز مولکولی ژن DRD4 دربیماران بتوانیم دوز متیل فنیدیت را به طور قطع تعیین کنیم بدون اینکه نیاز به مراجعات مکرر به پزشک جهت تنظیم دوز یا تجربه عوارض جانبی آن دارو باشد.
مواد و روش‌ها: جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کودکان 5 الی 18 ساله مبتلا به ADHD شهر تبریز در طول سال 1396 بود که به کیلینیک روانپزشکی بزرگمهر وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز مراجعه نموده و نیازمند درمان داروئی بودند.پس از تشخیص، شدت علائم با استفاده از مقیاس کانرز ارزیابی و ثبت شد. سپس 4 ميلي ليتر خون در لوله¬های حاویEDTA از هرکدام از افراد اخذ شده و استخراج DNA با استفاده از روش Salting out انجام گرفت. بعد از انجام PCR محصولات با استفاده از آنزيم هاي محدود کننده اختصاصي به قطعات مورد نظر تقسيم شد و بعد از ژل الکتروفورز در آگاروز 2% پلي مورفسيم هاي Ex3 VNTR و rs3758653 ژن DRD4 مورد نظر بررسي گرديد. آخرین دوز مصرفی برای رسیدن به پاسخ درمانی بر اساس mg/kg ثبت شد. سپس وجود رابطه بین دوز داروی مصرف شده برای دستیابی به پاسخ درمانی، وجود پلی مورفیسم های ذکر شده بررسی شد.
یافته‌ها: در مقایسه میانگین نمرات چهار حیطه فوق، در تمامی حیطه ها میانگین نمرات بعد از 4 هفته درمان کاهش معنی دار آماری نسبت به میانگین نمرات پیش از درمان داشته اند. در مقایسه چهار حیطه فوق در تمامی حیطه ها علایم 8 هفته پس از درمان نسبت به علایم پیش از درمان کاهش معنی دار آماری داشته اند.