مقايسه اثر اسیدهای چرب دکوزا هگزا انوئیک اسید (DHA) و لینولئیک اسید (LA) بر بیان فاكتورهاي رگزايي VEGFA و آنژيوپوئتين 1 و miRNA های کنترل کننده آن در رده سلولی متاستاتیک سرطان سینه MDA-MB-231

Abstract

دوکوزا هگزانوئیک اسید (DHA)یک اسید چرب غیر اشباع امگا 3 با زنجیره بلند بوده و جزء اصلی روغن ماهی را تشکیل می دهد که اثرات سودمندی برای سلامتی از جمله فعالیت ضد سرطانی دارد. اثرات ضد سرطانی DHA هم در in vivo و هم in vitro نشان داده شده است. از مکانیسمهای فرار سلول های سرطانی از جمله سلول های سرطانی سینه از سیستم ایمنی و نیز پیشرفت تومور رگزایی است.. علیرغم مشخص بودن عملکرد ضد سرطانی DHA، مکانیسم های مولکولی دقیق این اثرات مشخص نبوده و هدف از این مطالعه تعیین اثر این اسید چرب به همراه LA که یک اسید چرب امگا 6 است، بر میزان بیان فاکتور های موثر بر رگزایی است. مواد و روش ها: رده¬ سلولی MDA-MB-231 در محیط کامل کشت داده شد و پس از رسیدن سلول ها به فاز لگاریتمی، گروه های بدون تیمار، تیمار شده با DHA، تیمار با LA و تیمار با DHA و LA در نظر گرفته شد. پس از 24 ساعت RNA استخراج شد و cDNA سنتز گردید. سطح بیان miRNA از طریق آزمون qRT-PCR سنجیده شد. یافته ها: در مطالعه¬ی حاضر تیمار سلول¬های مورد نظر با تاکسول، DHA و LA موجب افزایش بیان mir-30 می گردد. درحالی که ترکیب سه عامل مذکور موجب کاهش بیان آن می شود، همچنین همین ترکیبات موجب کاهش بیان mir-194 و باعث افزایش بیان mir-20 و mir-106b می شود. در مورد mir-126ترکیب دو عامل تاکسول و DHA موجب کاهش تقریبا 200 برابری بیان ژن شده است.