بررسی تاثیر عوامل مختلف بر روی توزیع پروپوفول بین فاز آبی و آلی در امولسیون های تزریقی

Abstract

مقدمه: پروپوفول یکی از دارو های پر مصرف در حوزه القای بیهوشی و سداسیون می باشد. این دارو بعلت لیپوفیلیسیته و دوز بالا، امکان فرمولاسیون آن بصورت محلول وجود ندارد. به همین دلیل بصورت امولسیون روغن در آب فرموله شده و شایع ترین عارضه آن درد حین تزریق وریدی می باشد. ثابت شده است که درد حین تزریق پروپوفول ارتباط تنگاتنگی با غلظت آن در فاز آبی دارد، به گونه ای که با کاهش آن درد حین تزریق هم کاهش می یابد. هدف: از آنجاییکه درد حین تزریق پروپوفول به غلظت آبی آن وابسته می باشد، امکان دارد با ایجاد تغییراتی در فرمولاسیون بتوان غلظت آن را کاهش داد تا درد حین تزریق دارو کاهش یابد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل موثر بر غلظت پروپوفول در فاز آبی می باشد. این عوامل عبارتند از: 1- نوع ماده تنظیم کننده تونیسیته 2- نوع روغن استفاده شده برای فاز آلی 3- حجم فاز آلی 4- نوع سورفکتانت روش ها: مواد محلول در آب در فاز آبی و مواد محلول در چربی در فاز چربی حل شدند. سپس فاز ها به هم اضافه شده و نمونه ها به مدت 48 ساعت در شیکر انکوباتور قرار داده شدند تا به تعادل برسند. فاز آبی نمونه ها با استفاده از قیف دکانتاسیون جدا شده و در پایان با استفاده از روش HPLC غلظت پروپوفول در فاز آبی مشخص شد. یافته ها: نتایج بدست آمده از این مطالعه نشان می دهد که نوع ماده تنظیم کننده تونیسیته تاثیری بر غلظت آبی دارو ندارد. اما تغییر فاز روغنی و سورفکتانت تاثیر قابل توجهی بر غلظت آبی دارو دارد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه تغییر سورفکتانت و روغن استفاده شده در فرمولاسیون باعث کاهش غلظت پروپوفول در فاز آبی امولسیون می شود، می توان از این نتایج در جهت ساخت فرمولاسیون جدید برای کاهش مشکل دردناکی تزریق پروپوفول استفاده کرد.