بررسی تغییرات وضعیت تغذیه ای و عوامل موثر بر آن در طول زمان در بیماران ترومایی بستری در بخش مراقب های ویژه بیمارستان شهید باهنـر کرمان
Abstract
زمینه و هدف: نیازهای تغذیه ای بیماران اغلب در تروماهای شدید و پیشرفته افزایش می یابد. دریافت مواد غذایی کمتر از مقدار مورد نیاز و پیامدهای نامطلوب آن در بیماران ترومایی بستری در بخش مراقبت های ویژه گزارش شده است. هدف این مطالعه، تعیین تغییرات وضعیت تغذیه ای و عوامل بالینی موثر بر دریافت غذایی در طول زمان بستری در بیماران ترومایی بستری در بخش ICU بیمارستان شهید باهنـر کرمان بود.
مواد وروش ها: مطالعه مشاهده ای-توصیفی حاضر در بخش ICU بیمارستان شهید باهنر کرمان، از فروردین تا دی ماه سال 97 صورت گرفت. 85 بیمار ترومایی بزرگسال که در بخش ICU که حداقل به مدت 7 روز بستری بودند و تغذیه انترال دریافت می کردند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات اولیه در خصوص مقدار برآورد شده و مقدار واقعی دریافت انرژی و پروتئین، شدت آسیب بر حسب امتیاز APACHE Ⅱ و SOFA ، امتیاز سطح هوشیاری (GCS) و نشانگرهای وضعیت تغذیه ای ( سطح آلبومین سرم، و شاخص توده بدنی ) بیماران در روز اول پذیرش در ICU ثبت شد. میانه دریافت انرژی 7 روز جهت تعیین ارتباط شاخص های شدت آسیب برآورد گردید.
یافته ها: در این مطالعه 66 بیمار (77%) دریافت ناکافی انرژی داشتند. و نتایج حاکی از آن بود که امتیاز شاخص های m-Nutric و APACHE Ⅱ با میانه مقدار دریافت انرژی ارتباط معکوسی را نشان داد (به ترتیب p=0.035 و p=0.015 ). و GCS از پیشگویی کننده های وضعیت دریافت انرژی از کفایت، شناخته شد. به طوری که یک واحد کاهش در سطح GCS ، عدم کفایت انرژی را، 32% نشان داد. (95% CI: 1.07, 1.75, P=0.044). اما ارتباطی بین میانه دریافت انرژی و امتیاز Score، GCS و مدت زمان اینتوبه بودن مشاهده نشد.
امتیاز APACHE Ⅱ با میانه دریافت پروتئین نیز رابطه معکوس داشت (β=-0.36 ، 95% CI: -0.74, -0.06، p=0.046). و تنها دریافت انرژی توانست وضعیت دریافت پروتئین را از لحاظ کفایت، پیشگویی نماید. یعنی افرادی که دریافت انرژی کافی داشتند، 54/16 مرتبه شانس بیشتری برای دریافت کافی پروتئین، نسبت به افراد با دریافت ناکافی انرژی، داشتند. در حالیکه هیچ ارتباطی میان بین میانه مقدار دریافت پروتئین و امتیاز m-Nutric، GCS، مدت زمان اینتوبه بودن و آلبومین مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از عدم کفایت دریافت غذایی در اکثریت بیماران بخش ICU است. و برخی از فاکتورهای مهم کلینیکی از پیشگویی کننده های دریافت انرژی و پروتئین شناسایی شد که بدینوسیله احتمالا بهبود وضعیت کلینیکی از پیشرفت سوءتغذیه در بیماران در طول زمان بستری در ICU پیشگیری نماید.