بررسي تاثیر ابعاد و طرح کانکتور بر استحکام خمشي پروتز های دنداني ثابت زیرکونیای مونولیتیک

Abstract

اهداف: طراحی پروتز های ثابت خلفی تمام سرامیک با استحکام بالا و زیبایی مطلوب شرایط چالش برانگیزی برای کلینیسین به حساب می آید؛ هدف از این مطالعه بررسی اثر ابعاد و طرح کانکتور بر استحکام خمشی پروتز های دندانی ثابت زیرکونیای مونولیتیک می باشد. مواد و روش اجرا: دو گروه بیست تایی پروتز های ثابت سه واحدی زیرکونیای مونولیتیک (Sirona inCoris TZI, Sirona Dental Systems GmbH) که از دندان پره مولر اول مندیبل تا مولر اول مندیبل گسترش یافته است با ابعاد کانکتور 9میلیمتر مربع و 12 میلیمتر مربع ساخته شد که هر گروه خود به دو زیر گروه 10 تایی با طرح کانکتور گرد و تیز تقسیم شده اند. هر کدام از نمونه ها جهت اندازه گیری میزان استحکام شکست تحت تست استحکام خمش سه نقطه ای قرار گرفتند. نتایج مطالعه با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین± انحراف معیار) گزارش شده است. به منظور مقایسه استحکام خمشی در دو نوع طرح و دو بعد کانکتور به طور هم زمان از آنالیز واریانس دو طرف Two-Way ANOVA استفاده شد و سطح معنا داری p<0.05 در نظر گرفته شد.

نتایج: کمترین استحکام خمشی مربوط به مساحت کانکتور 9 میلیمتر مربع با طرح تیز 1054.4±133.89 و بیشترین میانگین استحکام خمشی مربوط به مساحت کانکتور 12 میلیمتر مربع با طرح گرد 1599.8±167.09 بود. در کانکتور با مساحت 9 میلیمتر مربع بین میانگین استحکام خمشی در دو طرح گرد و تیز اختلاف معنادار آماری وجود داشت (P=0.007) ولی در کانکتور با سایز 12 میلیمتر مربع این اختلاف غیرمعنادار بود .(P=0.075) نتیجه گیری: طرح کانکتور تیز در نواحی با استرس بالا و ارتفاع اکلوزوجینجیوالی کم توصیه نمی شود و همچنین ابعاد 9 میلیمتر مربع ،که از طرف سازنده برای پروتز های ثابت 3 واحدی توصیه شده است، باید با احتیاط بیشتری به کار گرفته شود.