مقایسه اثر خمیردندان ضد حساسیت با ژل و دهان شویه ضدحساسیت در برطرف نمودن ازدیاد حساسیت عاج ریشه ای بعد از جرم گیری و تسطیح ریشه

Abstract

زمینه و هدف: حساسیت عاج ریشه ای یکی از شایع ترین وضعیت های آزار دهنده ای است که مخصوصا بعد از جرم گیری و تسطیح سطوح ریشه، بیمار با آن روبرو می شود. جهت مدیریت این وضعیت یکی از روش های درمانی خانگی استفاده از خمیر دندان، ژل و دهانشویه حاوی نیترات پتاسیم و سدیم فلوراید است، مطالعه حاضر اثرات این مواد را در داخل خمیر دندان، ژل دهان شویه بررسی و مقایسه نموده است. روش بررسی: تعداد نمونه های مورد مطالعه 60 نفر مبتلا به پریودنتیت متوسط بودند که بعد از درمان، مبتلا به وضعیت ازدیاد حساسیت عاجی شده بودند. نمونه ها به سه گروه 20 نفره تقسیم شدند. در گروه تست به بیمار یک عدد خمیر دندان سنسودین ( SENSODYNE, PRONAMEL, MINT ESSENCE) داده شد. در گروه کنترل 1 به بیمار یک تیوب ژل (SENSI KIN/15ML ) و در گروه کنترل 2 به بیمار یک بطری یک لیتری SENSI KIN داده شد. تمامی بیماران قبل از استفاده از خمیر دندان، ژل و دهانشویه تحت تست VAS(VISUAL ANALOG SCAL) قرار گرفتند و شاخص های بالینی آنها مورد ارزیابی و ثبت گردید. بعد از دو هفته و یک ماه بیماران از نظر شاخص های بالینی و VAS مجددا" مورد ارزیابی قرار گرفته و ثبت شدند. اطلاعات به دست امده با استفاده از نرم افزارهای اماری spss20 مورد انالیز اماری قرار گرفت. برای توصیف یافته ها از امار توصیفی شامل میانگین± انحراف معیار استفاده شد. برای بررسی اختلاف میانگین در گروه های درمانی از آزمون کروسکال والیس و جهت مقایسه دو به دو گروهها از آزمون من ویتنی استفاده شد. جهت مقایسه هر گروه در طی زمان از آزمون ویلکاکسون استفاده شد. سطح معناداری در این مطالعه P-value<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه تست میزان میانگین بدست آمده از تست VAS 002/1±8/4 بود که این میزان بعد از دو هفته استفاده از خمیردندان به 07/1±1/3 و بعد از یک ماه 81/0±35/1 کاهش یافته بود و این کاهش از نظر آماری معنی دار بود (p<.05) در گروه کنترل 1 که بیمار از ژل استفاده نموده بود میزان میانگین بدست آمده از تست VAS در ابتدا 13/1±15/5 بود که دو هفته پس از استفاده از ژل به 19/1±2/2 و یک ماه پس از درمان به 83/0±80/0 رسید و این کاهش از نظر آماری معنی دار بود (p<.05) و در در گروه کنترل 2 که بیمار از دهانشویه استفاده نموده بود میزان میانگین بدست آمده از تست VAS در ابتدا 29/1±9/4 بود که دو هفته پس از استفاده از دهانشویه به 42/1±4/3 و یک ماه پس از درمان به 68/0±6/1 رسید و این کاهش از نظر آماری معنی دار بود (p<.05) و در مقایسه سه محصول یا یکدیگر میزان برطرف نمودن حساسیت عاجی ژل (35/4) نسبت به خمیر دندان (45/3) و دهان شویه (3/3) بیشتر بود. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر نشان داده شد که نیترات پتاسیم موجود در خمیر دندان، دهانشویه و ژل توانایی کنترل درد ناشی از حساسیت عاجی متعاقب فاز یک درمان شامل جرم گیری و صاف نمودن ریشه را دارند. ولی در مقایسه این سه محصول با یکدیگر ، ژل حاوی نیترات پتاسیم تاثیربیشتری دارد.