بررسی نتایج جراحی اورتروپلاستی با استفاده از فلپ دیواره واژینال در درمان تنگی مجرای ادراری زنان در یک مطالعه پایلوت

Abstract

INTRODUCTION:femals urethral stricture are treated with dilatation and internal urethrotomy, but these methods are not always good. In these patients, surgical treatment using vaginal flaps may be useful. Repair of female urethral stricture disease is difficult. First, the disease is less common than male urethral stricture disease making the surgeon less familiar with the technique. Second, the shorter urethra and proximity to the vaginal mucosa allows for little margin of error; treatment therapies include dilatation, endoscopic treatment, or open surgery using flaps and grafts.In this study, we evaluated the effectiveness of ureteroplasty using vaginal wall flap in the treatment of femals urethral stricture . Material and methods: In a clinical trial study of women suffering from urethral stricture referring to Imam Reza Tabriz Hospital in the 2017-2018 first {2018}, the urthoplasty was performed using a vaginal flap. Patients were evaluated 3-6 months after the operation with urodynamic and PVR and QMAX and the reduction of obstructive urethral symptoms according to the AUA Symptom Score questionnaire and Complications of the surgry, such as fistula-urine incontinency-stricture

Results: در این مطالعه بر ان شدیم بررسی اثربخشی اورتروپلاستی با استفاده از فلپ دیواره واژینال در درمان تنگی وانسداد مجرای ادراری زنان را مورد ارزیابی قراردهیم مواد و روش ها: طی یک مطالعه کلینیکال ترایال بیماران زن مبتلا به تنگی مجرای ادراری مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا تبریزدر سالهای 97-1396 (سه ماه اول97) تحت جراحی اورتروپلاستی با استفاده از فلپ واژینال قرارمیگیرند بیماران6-3 ماه بعد ازعمل با یورودینامیک و براساس PVR و بهبود QMAXو پرسشنامه از نظر عود علایم و عوارض عمل مانند فیستول -تنگی -بی اختیاری ادراری-مورد ارزیابی قرار میگیرند نتایج: دراین مطالعه 14بیمار تحت جراحی اورتروپلاستی با استفاده از فلپ واژینال جهت درمان تنگی مجرای ادراری قرار گرفتند هیچ کدام از بیماران دچار فیستول نشدند از 14 نفر ،10 نفر از بیماران ( %42 .71 ) ادرار کردن نرمال داشتند و 4 نفر (% 28.57)ادرار کردن نرمال نداشتند و هیچ کدام از 14نفر عود علا ئم نداشتند ودر تمامی 14 بیمار PVR زیر 100 کاهش یافت و از 14 بیمار مورد مطالعه ، هیچ کدام دچار عود تنگی مجرای ادراری نشدندو از 14 بیمار قبل از جراحی تمامی بیماران درجاتی از بی اختیاری فوریتی داشتندکه به دنبال جراحی و در طی فالوآپ 10 نفر بهبود یافتند و 2 نفر بی اختیاری ادراری فوریتی (14.28%) داشتند و 2 نفر بی اختیاری ادراری استرسی (14.28%) داشتند