مطالعه وظایف و نقش های مدیران ارشد صنعت داروسازی ایران: ارزیابی صلاحیت و شایستگی

Abstract

مقدمه: نحوه تعامل مدیران و کارکنان در بالا بردن عملکرد سازمانی اهمیت زیادی دارد؛ يوکل عملکرد را با سه بعد تبيين کرده است که عبارتنداز:بازدهي،انطباق پذيري ومنابع انساني. مشخصه رهبری سازمان های موفق را از ناموفق متمایز می سازد. «رهبري» از دير باز نظر محققان وعموم مردم را به خود جلب کرده است.دراکثر موارد ،دانشمندان علوم رفتاري کوشيده اند تا بدانند بر اساس چه ويژگي ها،توانايي ها،رفتارها،منابع قدرت يا با تکيه برچه جنبه هايي از موقعيت توان رهبر در تاثير بر پيروان وتحقق اهداف گروهي را مي توان تعيين کرد. هدف:در این تحقيق صلاحیت و شایستگی مدیران ارشد صنایع داروسازی ایران ارزیابی شده است. در این تحقيقات مدیران میانی صنایع داروسازی انتخاب شدند. روش کار: براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد چند عاملي رهبري (MLQ)باس که در بيش از 200 نقطه جهان مورد استفاده واقع شده است استفاده گرديد.براي محاسبه روايي پرسشنامه در اين تحقيق با گرد آوري داده ها به تعداد118عدد پرسشنامه توزیع وجمع آوري گرديد و با استفاده از نرم افزار SPSSضريب پايايي(آلفاي کرونباخ)براي پرسشنامه محاسبه گرديد که اين مقدار برابر 92/0شد. وبراي متغير وابسته يعني عملکرد سازماني از پرسنامه عملکرد (گانون)، با ضريب آلفاي کرونباخ 82/0استفاده گرديد. نتايج: این تحقيق حاکي است که در صنایع داروسازی بر اساس آزمون فريدمن که براي رتبه بندي مؤلفه هاي رهبري تحول آفرين انجام گرفت ملاحظات فردي با ميانگين رتبه 2.21بالاترين رتبه ونفوذ آرماني با ميانگين رتبه2.06وترغيب ذهني با ميانگين رتبه 1.97وانگيزش الهام بخش با ميانگين رتبه 1.85 دررتبه هاي بعدي قرار دارند. نتیجه گیری: بعد از وارد کردن داده هاي جمع آوري شده وتجزيه وتحليل آنها محقق به اين نتيجه رسيد که شيوه رهبري درصنایع داروسازی مبتني بر الگوي رهبري تحول آفرين مي باشد واين رابطه با ضريب اطمينان 95%معنادار مي باشد.